kitabı tek bir kelimeyle anlat deseler bunu mutlaka ''tutku'' diye tanımlarım. şahsen iyinin ötesi ve kötünün ötesini tek tek ele aldığımızda çıkan sonuç yine iyi ve kötü. bu iyi-kötü dengesinin ortaya çıkardığı tek şey ise tutku bence.
iyinin ve kötünün ötesi hakkında teorisi var nietzsche’nin. bunun üzerine oldukça uzun tartışmalar yürütebilmek mümkün. çok iyi bir konu bu açıdan. bu teoriyi her tez anti-tezini beraberinde taşır söylemiyle anlatabilirim. çünkü iyinin ötesinde kötü, kötünün ötesinde sadece iyilik bulunur.
ancak kitap ''iyinin ve kötünün ötesini'' sorguluyor, bir üst öteyi istiyor.
insan her zaman istendiği kişiyi değil istemesini seviyor. eylemsel oluş nedensellikten bir adım daha öne geçiyor her iyi ve kötünün sonunda. bu noktada ötesine geçebilen tek şey tutku oluyor.
bana sadece bir kitap öner deseler ilk aklıma gelen kitap bu olur. okuyun okutun efendim.
