Gönderi

54 yılının sonlarına doğru, sahil kesiminde yaşayan Galyalılar Britanya' da yerleşmiş Kelt akrabaları tarafından yardıma çağrılırlar. (Manş'ın her iki kıyısında yaşayan Keltler -cümle yapısındaki farklılıklar dışında- aynı dili konuşmaktaydılar, ortak bir geçmişe sahiptirler ve aynı zamanda da müşterek tarihi bir korkuları da vardır. Bu korkuya dair anıları Büyük İskender dönemine kadar uzanır. Şöyle ki, Büyük İskender MÖ 334 yılında İstros Irmağı'nı, yani Tuna'nın aşağı kısmını aştığında, Keltler ona saygı ve bağlılık duygularını sunmak üzere bir heyet gönderirler ve görüşme sırasında büyük Makedonyalıdan korkmadıklarını, tek korkularının gökyüzünün kafalarına düşmesi olduğunu söylerler. Bunun üzerine İskender'in, Keltler hakkında "palavracı" deyimini kullandığı rivayet edilir, ama sonuçta batıya doğ­ru ilerlemekten vazgeçip doğuya yürür ve ta Pers ülkesine kadar uzanarak o yöreleri fetheder.)
Sayfa 34 - Kitap Yayınevi
·
1 görüntüleme
mert cakir