Karşımda Suzy var. Son 1buçuk yıldır konuşmadığı ama çok özlediği en yakın arkadaşının, çocukluk arkadaşının yüzerken boğulduğu haberini alması üzerine yaşadıkları ve bu yas ile nasıl başa çıktığını anlatıyor. Başta çerez kitap olarak görsem de aslında herkesin yas ile başa çıkabilme tarzının başka olduğunu gösteriyor ve beni cidden etkiliyor. Suzy'nin tarzı susmak... Mantıklı da geliyor açıkcası.
