Süedaa: "Pollaynna 'ya son mektup": Pollaynna 'ya son mektup Hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı Pollyanna Çimento,demir,çamur... Duvarlarımı şiir ve türkü söyleyerek sıvardım En üst kattan düşerdim her gün Esmer bir işçi gibi dilini bilmediğim bir dünyaya Hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı Pollyanna Sana ve mutluluğa yazılmış mektuplarımi Cevap beklediğimiz zamanlarda Benim bir köyüm...

Hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı Pollyanna Çimento,demir,çamur... Duvarlarımı şiir ve türkü söyleyerek sıvardım En üst kattan düşerdim her gün Esmer bir işçi gibi dilini bilmediğim bir dünyaya Hayatım bir mutsuzluk inşaatıydı Pollyanna Sana ve mutluluğa yazılmış mektuplarımi Cevap beklediğimiz zamanlarda Benim bir köyüm olmadi Hicbir şehir karlı sokaklarıyla bana Pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı Istanbul u evlat edinsem Benimsemezdi nasılsa otuz yaşında bir anneyi Yüzyıllarca yaşamış bir çocuk olarak Mütemmim cüz olamadım hicbir aşka Pollyanna Bir kitaba cüz olamadım Yukarıdan aşağıya yedi harfli battal boylar intiharı denedim Hicbir bulmacayı tamamlayamadım Bir kediyi okşasam ellerim yumuşardı Biri okşasam bir yumuşardı Bire "Bir "olamadım Beyaz bir örtü gibi sarardım acılarımı başıma Ben sevgilisi çile olan bir gelindim Pollaynna Gel derdim,gel kim olursan ol yine gel... Çiçekli bir düğün davetiyesi gibi oturdum balkona Uyuyamdigim gecelerin sabahında Göz altlarımdan mor çocuklar doğardı Mor çocuklara ninni söylerdi sabah ezanları Fırtına ters çevrilen şemsiyeye benzerdi Bu sana son mektup Pollyanna... Didem Madak

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Süedaa