"Mahallenin adını yazmazlar bile, aman korkmayın üstünüze kalmam. Hüsnü, taşı atmakla erkek olunmaz, hadi gel vur şu tabureye tekmeyi de görelim erkekliğini, sallandır şu aşüfteyi. Öyle derdiniz ya ardımdan, onu da mı ben yapayım? Anne kıldın mı namazımı?" 12 farklı çaresizlik öyküsü aslında ve ne kadar sığ düşünürüz onun kanıtı. Kadın hep erkek sevecek değil ya, tercih meselesidir. Kendi gibi bir kadını sever ama gizli yaşar, açık edemez. Çünkü başta ailesi karşı çıkar, toplum hiç affetmez. Sağlıktır çift cinsiyette doğar, ayıptır söylenmez. Herkesten saklanır, iki organı olduğu. Kadın yanı baskındır, benim erkek evladım var derler. Mahalleli kadın diye görür sarkar ama aynı zamanda erkektir aman yarabbi derler görünce. Zorla alıkoyarlar, kadındır susar, kabul eder derler. Yaşı küçüktür biz böyle gördük der bir adama verirler, gelin çıktın kefenle girersin der ardına bakmaz giderler. Kötü yola düşmüş ya bir kez, hemen bir de biz tekme atarız. Öyle yada böyle canı var, insandır demeyiz. Vururuz sırtına kamçıyı. Biraz da toplumsal olarak suç bizde aslında, iyi düşünen bireyler yetiştirilmesi diğer orana göre az. Onlarda insan, onlar da bir nefes. Kadınsa ne olmuş, düşmüşse ne var. Düştüyse kaldır, vuruyorlarsa durdur. Ama yok bir tane de o vuracak. Bir de o yerden yere savuracak. Birbirinden acı kadın hikayeleri okudum. Gerçekle yüzleşme bir nevi. Kapalı kapılar ardında, 3.sayfa haberlerinde bahsedilen gibi değil. Saf acı, saf çaresizlik, saf sevgisizlik. Yazarın kalemini öyle bir sevdim ki, özellikle bakış açısını. Herkes okumalı, cinsiyet farketmeksizin hemde.

Peri Kızı Af BuyrunPolat Özlüoğlu · Can Yayınları · 2019217 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.