yalnız , kendimden bile yoksunum artık..
çok şey sevdim,
en tutkulu aşkla
ama sonunda öğrendim ,
şimdi güçsüz düşünce bir yaşlı gibi :
aşk tatmak için yaratılmış
sevilen şeyleri..
kustum bütün ruhumu..
sarhoşken bile
biraz huzur bulamıyorum artık.. kan , yakan
bütün bedenimi , amansız ,
uğulduyor beynimde..
ve haykırıyor gibiyim ,
haykırıyor , haykırıyor ,
düşüyorum engin bir boşluğa
baş döndürücü bir hızla ,
rüzgarın uğultusu içinde ,
durup soluk almadan bir daha..
CESARE PAVESE (23 Haziran 1928)