Son zamanlarda filmlerle pek haşır neşir olamadığım için, İhtiyarlara Yer Yok filmini, kitabını okumakla öğrendim. Gerçi yıllar önce de farkında olmadan bir video kesidi ile izlemişim. Hani şu Josh Brolin'nin kötü adamlardan kaçarken, daha doğrusu nehirde beraberce yüzdüğü bir pitbull köpeğinden kaçarken yaşanan sahneyi kastediyorum. Kitapta geçmiyordu fakat filmine şöyle bir göz gezdirmemle hafızamı tazeledim ve doğruladım. Güzeldi yani, Josh'un -silahları seven Josh'un- nehirden tam sahile çıkarken silahını sudan kurutarak, son anda şarjörü takıp ve o anda köpeğin üstüne çullanması. Genel anlamda da güzeldi. Aynı şey kitap için geçerli değil tabii. Her ne kadar Roza Hakmen güzel bir işi başarmış olsa da. Çeviriden bahsediyorum. Yazarın diğer eseri olan Yolla kıyaslandığında ondan epey üstündü diyebilirim. Hem çeviri olsun hem de anlatılan konu bakımından. Nihayetinde Yol, vermiş olduğu temayla bir yeryüzü bilim-kurgusunu tam anlamıyla başaramadı. Filmi de ayrıca kötüydü. Öte yandan ipleri Roza Hakmen'ın elinde olan İhtiyarlara Yer Yok'ta, çeviri güzel olsa da ve hatta konu da gayet sürükleyici de olsa, nedendir bilinmez roman yazım taslağının tuhaflığı okuyucuda ister istemez bir soğukluk yaratıyor. Bu yazardan mı kaynaklanıyor bilemedim şahsen. Eserde geçen kişi konuşmaları ve seslendirmeler, alışılageldik bir yöntem ile değil de bir paragraf içinde birbirine yapışık bir biçimde yazılmış. Böyle olunca da soru soran veya cevaplayan kişinin hangisi olduğu sıkıntıları doğuyor. Yol isimli eseri zaten başlı başına bir kendi kendine konuşma biçimi gibi bir şeydi. Sonuç olarak bence filmi kitabına 10 basar. Filmi güzeldi dedim, neden güzel olmasın? Öncelikle başrolde Javier Bardem gibi işini iyi bilen bir katil profilimiz var. Tommy Lee Jones ve Josh Brolin de bence iyi yakışmış. Acele etmeyen fakat yeri geldiğinde de sahnelerin hakkını veren bir film olmuş. Bardem'i özellikle beğendim. Soğukkanlı ve sabırlı bir çehre. Ama filmler ve kitaplar her zaman eşit doğrultuda gidemiyor. Son olarak kitap bir gerilim havasında sürerken bir yandan da Şerif'in kendi hayatını bir günlükten okuyoruz. Ortada dolanan bir para ve birbirlerini kovalayan iki adam. Meksika'nın mafya ve çete havasını solurken ister istemez de Tommy Jones karakterli kasaba şerifinin polisiye dolu macerasını yaşamız oluyoruz. Gel gör ki isminden de anlaşılacağı üzere bir topluma yaşlılar üzerinden bakış açısı diyebiliriz bu romana. Halktan soyutlanan ihtiyarlar ve farkında olmadan bir çöküntü yaşayan genç-yetişkin topluluğu. Açgözlülüğün herkesi bir canavara dönüştürdüğü toplumda kimileri ise vicdanlarını test edecektir. Kazananı olmayan bir yarış... Saygılar...

İhtiyarlara Yer YokCormac McCarthy · İthaki Yayınları · 2018340 okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İsmail