Uzun bir zaman önce okuduğum bu kitabı dönüp tekrar okudum. Her ne kadar Cervantesin bu kitabı şövalyelik romanlarını tiye almak için yazdığı açıklansada. Bu sefer bu kitap bende gerçekliğe bir isyan duygusu oluşturdu. Çoğunluk inandığı için dogmatik bir sistem haline gelen insan medeniyeti ve onun sorgulanmayan sanki baştan beri varolmuş gibi bize dayatılan içinde doğup, büyüyüp, öldüğümüz, bizi şekillendiren sistemi. Dini inancımız, dünya görüşümüz, güzellik algımız, ideal bir hayata dair kabullerimiz çoğu şey. Ben fuck the system kafasında bir adam değilim ama toplum bir ağaçsa birey bir meyve olarak ondan çokta uzağa düşemez. Bunu başarabilenler dahiler ve delilerdir. Kimseye sokağa çıkıp bir şövalye olduğunuzu iddaa edin diyemem ama bence insan medeniyeti bir revizyona ihtiyaç duyuyor ve mevcut sistem içerisinde gerçek özgürlüğün var olduğuna inanmıyorum. İlk olarak seçenekler kısıtlı; ekonomik, sosyolojik, coğrafi şartlar insanı kısıtlıyor, gerçek manada aydınlatıcı bir eğitimde mevcut değil çünkü sitem ihtiyacı olanı üretiyor, bütün sistemler böyledir. İkincisi manipüle eden bir sistem var ortada ve insanlar yeterli bilinçte olmadığı için ekstra bir manipülasyon aracı olarak toplum baskısını yaratıyor. İşte bu yüzden bunun üzerinde bir hayat aramak toplumun gözünde sizi yel değirmenleriyle dövüşen, berber tasından bir kaskı olan deli bir şövalye yapmasada dışlanıyorsunuz yada kendinizi izole etmek zorunda kalıyorsunuz yada normal gibi davranıp istediğinizi hayal dünyanızda yaşıyorsunuz. Neyse burdan Mancha’lı yiğit gezginci şövalye Don Quijote ve Seyisi Sancho Panzaya selamlar.

Don KişotMiguel de Cervantes · İskele Yayıncılık · 202122,7bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.