Zamanı Durdurmanın Yolları, yüzyıllardır yaşamakta olan ve kızını arayan Tom Hazard adındaki bir karakterin hikayesini anlatıyor. Neredeyse on beş yılda bir yaşlanan Tom, geçmişindeki acılarını tekrar tekrar hatırlarken fark edilmemek için kimlik değiştirmek ve kızı Marion'ı bulmak zorunda. Açık konuşmak gerekirse kitabı almamın tek sebebi Ece'nin kitabı çok sevmiş olması ve kitabın durduğu rafta gözüme çarpmasıydı. Konusuyla ilgili herhangi bir fikrim veya kitaba karşı herhangi bir beklentim yoktu fakat kitabın giriş bölümünü okuduğum anda kitabı çok seveceğimi anladım. Bence gelmiş geçmiş en iyi giriş bölümlerinden birine sahip. Kitabın içine çekilmemek ve daha fazlasını istememek elden bile değil. Öncelikle kitabın öyküsüne ve zaman kavramını işleyiş biçimine bayıldım. Zaman, çokça işlenen bir konu olmasına rağmen oldukça riskli de bir konu. Bu tür hikayelerde zaman kavramına olan bakış açısının çok önemli olduğunu düşünüyorum çünkü hikayenin sarpa sarıp sarmayacağı, klişeleşip klişeleşmeyeceği ya da 'iyi' bir hikaye olup olmayacağı gibi durumlar bu bakış açısına bağlı. Matt Haig, konuya dair bakış açısını bize giriş bölümünden sunmuş. Üç sayfalık bir giriş bölümünde adamın hikayeye olan bakış açısını anlayabiliyor, karakterle bağ kuruyor, kitabın içine çekiliyor ve hikayeye sağlam bir giriş yapıyorsunuz. Her ne kadar -bence- olması gereken bu olsa da günümüzde yazarlar kitabın ilk yarısında hikayeye giriş yapmayı ve ikinci yarısında asıl konuya girmeyi tercih ettiği için Matt Haig'in bu hareketi gözümde parladı resmen. Bu arada kitabın giriş bölümünü çok sevdiğimi söylemiş miydim? Yalan söylemeyeyim kitabın sonunu kolaylıkla tahmin ettim ve yazarın da "Aman kimse sonu tahmin etmesin. Şöyle büyük bir olay yazayım da okuyucuyu şaşırtayım." şeklinde bir uğraşa girdiğini düşünmüyorum fakat hikaye devam ettikçe ve siz de hikayenin derinliklerine indikçe kitabın sonunu değil o an okuduklarınızı umursuyorsunuz. Bu yüzden kitap bitince "Heh tahmin etmiştim." yerine "Ne kadar yerinde bir sondu." dedim. Tabii bir de kitabı bitirmiş olduğum için derin bir hüzün içerisindeydim ama burada benim mental sağlığımı konuşmuyoruz. Zamanı Durdurmanın Yolları, Matt Haig'den okuduğum ilk kitaptı ve kitap öyküsüyle olduğu kadar anlatımıyla da beni büyüledi. Kitap boyunca geçmiş ve şimdiki zaman arasında sıklıkla geçiş yaptık ve ne zaman şimdiki zamana geri dönsek aklım hep 1600'lü yıllarda geçen o hikayelerde kaldı. Sanırım bu anlatımın kullanıldığı kitaplarda benim için en büyük sorun geçmişteki hikayeyi her zaman daha çok seviyor olmam. Locke Lamora'nın Yalanları'nda da böyleydi, Vahşi'de de böyleydi ve Zamanı Durdurmanın Yolları'nda da böyle oldu. Son olarak karakterlerden bahsetmem gerekirse, beni büyüleyen ya da "Bu karakteri sevdim." dediğim biri olmadı. Ana karakter Tom dışında öne çıkan bir karakterde yoktu ama zaten kitap da karakterler üzerine değil hikaye üzerineydi. Yazar karakterlere katacağı derinliği de hikayeye katmış ve böyle enfes bir kitap yazmış. İçimdeki meraklı insan tabii ki de "Karakterlere daha çok önem verilseydi nasıl bir kitap okurduk?" diye merak ediyor ama sanırım o zaman okuyacağımız kitap bu olmazdı lakin yine de güzel bir kitap olacağından adım gibi eminim. Kitabın, başrolünde Benedict Cumberbatch'in olduğu bir filmi de çıkacakmış. Şahsen bu duruma biraz kırgınım çünkü bu haberi düşününce aklıma filme aktarılamayacak olan o satırlar geliyor. Yine de Benedict beyefendinin harika bir performans sergileyeceğinden ve filmin her dakikasından zevk alacağımdan gayet eminim.

Zamanı Durdurmanın YollarıMatt Haig · Domingo Yayınevi · 20226,9bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin