Cehennemlik Yürek kitabının ilk çıkacağını duyduğumda baya heyecanlanmıştım. Çıkışı için gün sayıp sabırsızca bekledim. Bayram muhabbetine araya giren 5 günlük fazladan kargo beklemesi ve en sonunda geldiğinde ise Zaman Çarkı içinde kaybolduğum için direk başlayamamam beni üzmüştü. En sonunda kitabı ellerim arasına aldığımda Clive Barker in grotes yaratıklarından en ikonik olanı Pınhead in hikayesini okuyacak olmak beni yılbaşı sabahına ulaşmış küçük bir çocuk gibi sevindirmişti. Neticede filmini severek izlediğim bir serinin orjinal hikayesini okuyacaktım. Tabii öyle olmadı. Kitabı bitirdiğim de; yılbaşı sabahına uyandığımda ailem bana “Noel Baba öldü, bu yüzden hediye yok.” demiş gibi oldum. Cenobite ve kankalarının orjinal mitosuna daha derinlemesine ip uçları verecek sandığım kitap, Gone Girl’den daha kötü kurgulanmış bir hikaye sununca ehende efenim bele kaldım. Hikaye “meh”, karakterler “meh” ki meh demek bile yanlış olabilir çünkü bize verilen karakter tanımlaması aşırı düz. Bu böyle bir karakter ve böyle hareket eder ve edecek olarak sunulup, sunulduğunun ötesine geçemiyor. Kitapta iyi bulduğum tek kısım, vahşet kısmıydı.Parçalanan uzuvları çok güzel anlatmış, bir testere filmi izliyormuş gibi hissettiriyordu. Fakat kitabın betimlemeleri, Dokudünya’dan sonra baya kötüydü. Kötü dediğim az olması. Paragraflarca betimlemek yerine yada anlatmaya çalışmaktan ziyade “Bu karakter de böyle şekilsiz biri” tarzında cümleler beni kitabın climax noktasında olması gereken yerde daha da düşürdü. Karanlık Kitaplık serisinde daha iyi ve daha korkutucu kitaplar var. Şekil A: DOKUDÜNYA yada MELEZLER. Zamanınızı buna harcamayın yada fazla umutlanmayın.

Cehennemlik YürekClive Barker · İthaki Yayınları · 2019623 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melih erpulat