Murat Sezgin Yalçın: "YALNIZLIK ENFEKSİYONU": YALNIZLIK ENFEKSİYONU Yine baş başa kalıyoruz En sağır yerinden Yalnızlığım ve ben Soğuk bir ırmak tutuyor elimden Gökyüzü çekiştiriyor gözlerimi Bir sağa bir sola Köprüler yeni yeni ışıldıyor Kalabalıklar yavaş yavaş çekiliyor içimden...

YALNIZLIK ENFEKSİYONU

Yine baş başa kalıyoruz En sağır yerinden Yalnızlığım ve ben Soğuk bir ırmak tutuyor elimden Gökyüzü çekiştiriyor gözlerimi Bir sağa bir sola Köprüler yeni yeni ışıldıyor Kalabalıklar yavaş yavaş çekiliyor içimden Kaldırımlar, Bir kadeh gibi yudumluyor sessizliğimi Adımların hafif sarhoşluğu Adını hatırlayacak kadar Uzayan gölgelerin bedenime usulca akması. Biraz daha alışıyorum sanki Bir parça daha yalnızlığa Evimde sesim ve türkülerimden geriye Arada bir vuran saat sesi Soframda tek kaşık Bir tane tabak Artık daha da azıyla yetindiğim tuzsuz yemek. Bazen unutup iki kaşık çıkarıyorum Çok yapıyorum yemeği El alışkanlığı Ve kendi yaptığım yemeğe kendim not veriyorum Duvarlar yapay bir kahkahayla eşlik ediyor Günlerin kısalmasına. Bir saat daha geçiyor sanki Gri bir cumartesiden Ama gün ışımamakta kararlı Bulutlar güneşin önünde kaskatı Yazılarım daha bir eğik Sözcüklerim doktor reçetesi tadında Biraz boğazım yanıyor sonra Kesik iki üç parça öksürük Üzerine ılık bir su Sonra anlıyorum ki Yalnızlık enfeksiyonu bu. Aklıma bir soru takılıyor Acele etmiyorum cevabı için Düşünmeye bolca vaktim var bugünlerde Zamanla aramda görünmeyen bir bağ Acele etmiyoruz ikimizde Birbirimizi tanıyoruz Sorular sorup birbirimize Konuşacağız gelecek zamanda Aynı yastığa baş koyacağız sonuçta Kavga da edeceğiz elbet Ama karışmayacağız Sormayacağız nereye gidiyorsun diye Birbirimizi aramayacağız öyle sık Geldiğimde evde olacak zaman çünkü Beyaz bir duvarda kendi rıhtımında. Dedim ya bugünlerde bolca düşünmeye vaktim var diye Zaman en çok da bu konuda anlayışlı Ağırdan alıyor hayatı Bense yavaşlıyorum gittikçe, Gözlerimde soğuk bir kahve tadı Kulaklarımla boşluğun çınlaması Yerlerde bir karış toz Tabağımda dünden kalan yemeğin lekesi Her odada dört çocuğum var şimdi Dört nemli duvar büyüyecek Acizliğin kundağında Birinin adı umut Birinin adı hasret Birinin adı sevda Birinin adı vuslat Ellerimle besleyeceğim Birini diğerinden ayırmadan Dördünü bir sallayacağım Dilimin salıncağında Yitik bir bedenin Aydınlık ülkesi olacağız Zamanla mutlu yuvamızda. Gün hiç doğmadan karardı Ey yalnızlığım hoş geldin!

Sayfa 74Kitabı okudu

Kurak Bedenler Murat Sezgin Yalçın

··

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Sezgin Yalçın