Henüz sensizliğin soğuğuyla bile,
baş edemezken kalbim,
bak işte şehre kış geldi,
sonra sessizlikle el ele verdi.
Aslında açıkça da belli niyeti,
Önce elektrikleri kesti,
Ruhumun karanlığı yetmezmiş gibi
Evim de karanlıkta kaldı şimdi.
Olsun karanlığa bir mum yakarım,
nasıl olsa aydınlıkta bulamadım seni,
fark etmez karanlıkta da ararım
Gerçi senden sonra hiç aydınlanamadım ama,
sen yine de bir şey belli etme,
sanki hepsi yeni olmuş gibi anlatacağım çünkü herkese...