Gönderi

Henüz sensizliğin soğuğuyla bile, baş edemezken kalbim, bak işte şehre kış geldi, sonra sessizlikle el ele verdi. Aslında açıkça da belli niyeti, Önce elektrikleri kesti, Ruhumun karanlığı yetmezmiş gibi Evim de karanlıkta kaldı şimdi. Olsun karanlığa bir mum yakarım, nasıl olsa aydınlıkta bulamadım seni, fark etmez karanlıkta da ararım Gerçi senden sonra hiç aydınlanamadım ama, sen yine de bir şey belli etme, sanki hepsi yeni olmuş gibi anlatacağım çünkü herkese...
Sayfa 67 - Kitap Kulübü YayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.