İoanna Kuçuradi-Nietzsche ve İnsan için: Öyle kitaplar var ki,kütüphanemizde, insan okumak istese bir sürü şey bulur aslında. Felsefe kısmına, kütüphanede benim dışımda bakınan yok zaten, tüm okulda yüksek lisans öğrencileri, bir de ben gidiyor o tarafa. Yüksek lisans öğrencilerinin de okuma stili belli: her kitapta ilk 10 sayfa okunmuş,altı çizilmiş,gerisi boş. Yine böyle bakınırken, bu kitabı gördüm Nietzsche'nin İngilizce çevirilerinin yanında. Kuçuradi'yi bilen biri olarak,katiyen okunması gerekir diye düşündüm ve haklı da çıktım. Kitap ince bir kitap fakat Nietzsche'nin felsefesi ve günümüze dair iyi bir inceleme/söyleşi tarzında. Üst insana giden yolda, "Sürü insanı diye adlandırılan kimdir?" "Özgür insan kimdir ve onun yaratıcı insandan farkı nedir?" "Trajik insan-yaratıcı insan arasındaki ufak ayrıntılar" çok net bir şekilde,örneklemelerle açıklanmıştır. Fazla felsefi terim kullanılmamıştır. Yani hiç felsefe okumamış insan bile dikkatle okuyup anlayabilir. Şu son zamanlarda Schopenhauer ve Nietzsche 'yi ele ayağa düşüren felsefe (!) sayfaları, kendini Schopenhauer ve Nietzsche sananlar, "sen kadınsın,anlamazsıncılar" arasında, bu kitabı okudum ve çoğunluğun Nietzsche'nin ancak ismini kullanarak taklit ettiğini ve kamuoyu oluşturmaya, kendini pazarlamaya çalıştığını gördüm. Nietzsche, bu insanlara da, üçüncü tip, birilerini dogmatik hale getiren sürü insanı diyor. Dikkat edin. Başkalarını küçümserken kendiniz soytarı olmayın. Dogmatik olmamaya özen gösterin. Bu kitapta,şaşırtıcı bir biçimde Nietzsche'nin açtığı yoldan,gösterdiği hedefe durmadan yürüdüğümü gördüm. Farkında değilim. Farkındalık olmadan, özgür insanı aşmaya çok yakın olduğumu gördüm. Gülümsedim. Kendimi tanıdım. Ona sıkıca yapıştım. Hiç değişmedim, doğru olanın kendimle barışmak,bazen onla alay etmek,bazen gülmek olduğunu biliyordum. İnsanları birbirine hiçbir zaman eşit görmedim, adilane bulmadım bunu çünkü. Hiçbir şeyden emin olmadım. Bilime tamamen tabi ve ona dogmatik bağımlı olmadım. Her daim septiktim ve septisizmden de şüpheliydim. Nedense bu zihin hiçbir dogmayı azıcık bile hoşgöremiyor. Nietzsche'nin ideal hukukçu tanımına da tamamen uyduğumu görünce yine böyle Mutlu olmuştum. Bu yoldan,felsefeden bağımsız gelişim gösterdim çok uzun yıllar. Sanırım, zeki insanlara özgü kompleksler de erken başladı bende. Ama eni sonu olmam gereken yeri buldum. Ve güçlü hissediyorum. Şu an, bipolarımın depresyon dönemi olması lazım ve Maldororun getirdiği yılgınlık olmalıydı. Üstelik çok sevdiğim bir arkadaşımı dogmatikliğinden dolayı reddetmiş ve suçlu hissetsem de,olmadığımı bildiğim için sert yapımı devam ettirmiş,ödün vermemiştim.Ama hayır, bu ince ve zevkli kitap bana doğru zamanda uğradı ve bana kendimi hatırlattı. Belki de bu ufacık kitap beni koşmam için ayağa kaldırdı ve ileriye yürümem için itti.

Nietzsche ve İnsanİoanna Kuçuradi · Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları · 2000110 okunma

·

401 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kader▲