Öncelikle çok teşekkür ederim içten, güzel yorumunuz için. Zaman ayırıp okuduğunuz için de ayrıca teşekkür ederim.
Aynı durum inanın bende de oluyor, mesela geçenlerde burada yazdığım bir metni okumaya kalktım, sanki böyle ilk defa okuyormuşcasına okudum. Gerçekten de insanın zihninden çıkıp kendi başına ayrı bir varlık oluyor zihinsel ürünler. Bunun kanıtı belki de bu. Hatta şunun da bir kanıtı sayılabilir, sürekli değişken halde olduğumuzun da.
Ülkemizde özellikle sağ-sol çatışması olduğundan mıdır nedir, sanki bizde daha da çok var bu durum. Karşıt görüşü hiç araştırmadan eleştirmeye çalışmak, ki bu da eleştiri de sayılmıyor. Ya da dediğiniz üzere kendi savunduğu düşüncenin bile ne olduğundan bihaber insanlar var. Yalnızca tanıdığı, yakın olduğu insanlar savunduğu için savunuyor. Bilgili olanlarda bile durum kötü aslında. Yine dediğiniz üzere eleştiri çok ağır şekilde yapılıyor. Sağlıklı, fikir alışverişinde bulunulabilecek bir ortam oluşmuyor maalesef.
O haklı çıkma çabası tarih boyunca devam edip süregelmiş yanlış bir alışkanlık maalesef. Bunun ülkesi, milleti yok, herkes yapabiliyor. Bir alıntı daha var kitapta, "bir demokratın rüşvet aldığını öğrenen hangi komünist bayram etmez (!)" Yani normalde rüşvet almak kötü bir olgu iken, salt bu olguya dikkat etmeyip, taşlayıp malzeme çıkıp çıkmadığına önem veriyor insanlar bir yandan da. Hem haksızlıkları haklı çıkarma çabası, hem de bir yerlerden taşlama fırsatı bulma çabası.