Merhaba, çok genç bir yazarın ilk kitabı ile karşınızdayım. Kitap Suriye’de geçiyor ve kahramanlarımız Suriyeli. Varlıklı ve doktor olan ailelerin yine başarılı birer doktor olan çocuklarının üniversiteyi kazanmasıyla başlıyor hikaye. Bolluk içinde okuyup ülkenin çok başarılı üç doktoru olan gençlerin; savaş sonucu ülkelerini terk edip kaçmaları ve yaşadıkları zorluklar anlatılmış. Konu böylesine hassas ve derinken nedense yazar her şeyi üstünkörü anlatıp geçmiş. Bu nedenle olsa gerek ben hikayenin içine giremedim. O kadar çok yaşanan olay vardı ki hepsi alelacele anlatılıp kısa kısa geçilmiş. Duyguları asla hissetmedim ve hiçbir sahneyi gözümde canlandıramadım. Hocalarımızın bizlere anlatma göster diye tabir ettiği yazım şeklinin önemini çok iyi anladım bu kitapta. Onca acı, mutluluk, sevinç hiçbirisini yazar bana hissettiremedi doğrusu. Konusuna göre kitap kısa kalmıştı ve detaylara inilmediğinden de kitabın içine giremiyorsunuz. Bu konu daha derin ve detaylı işlenmeli, okuyucunun içini titretmeliydi diye düşünüyorum. Beni rahatsız eden belki de en belirgin özellik kitabın baş kahramanı olan Ali’nin kendi çocuğunu anlatırken sürekli çocuk diye bahsetmesi oldu. En basit örnekle bir baba oğlunun açlığını çok daha derin ve duygusal hislerle anlatmalı bence. Ayrıca dilini bilmedikleri bir ülkede hiç dil sorunu yaşamamış olmaları da düşündürücüydü. Üstelik halkla birebir iletişimde oldukları doktorluk gibi bir mesleği yaparken! Bunun gibi bir sürü şey sayabilirim düşününce ama uzatmak istemiyorum. Sonuç olarak kitap akıcı, konusu iyi ama anlatımı yetersizdi bana göre. Okumak isteyenler tabii ki okusunlar, pişman olmazsınız ama çok bir şey beklemeyin derim.

Aşk ve SavaşMerve Ateş · Efsus · 201813 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kezban Mert