İkigai... “1- Ufaktan başlamak 2- Benliği bırakmak 3- Ahenk ve sürdürülebilirlik 4- Küçük şeylerden sevinç duymak 5- Şimdi ve burada olmak Bunlar birbirlerini dışlamadığı gibi bütünü kapsayıcı değiller ve belirli bir düzenleri, hiyerarşileri de bulunmuyor.” “Kodavari, bireyin sarsılmaz bir biçimde bağlı kaldığı kişisel bir standarttır.” “Kodavari özü itibariyle kişiseldir ve bireyin yaptığından duyduğu gururun ifadesidir.” Kodavari’yi anlatmaya çalıştığı ve fiyatı 200 dolardan başlayan misk kavunları (ayrıca fiyatı 100 doları aşan mango) konusu oldukça dikkat çekici. Okuyoruz: Olağanüstü fiyatı bırakın yemekten, dokunmaktan bile alıkoyabilir sizi ama kabuğunu soyup dilimlemeden mükemmel olgunlukta bir mangonun gerçek değerini takdir edemezsiniz. Yazar meyvenin yenilmesi (yok olması) ile bir ‘geçicilik’ inancına gönderme yapıyor. Ama bunu bilmeyen ve kabul etmeyen tek bir kişi yoktur zaten. Burada benliği terk edip insanın yaptığı işi mükemmelliğe ulaştırma çabası ile bütün benliğin bir noktada yoğunlaştırılıp onun da satışa sunulması arasında sadece bakış açısı farkı varmış gibi geliyor, ikisi de bir ve aynı olgu. Ve ben şahsen 200 dolar edebilecek bir kavun yetiştirmek istemem. Bu, inanç, metot, zahmet ölçüsü ne olursa olsun, sadece bir avuç insan için üretmekten başka bir kapıya çıkmıyor. İçerisinde diğer kültürlere çelişkili gelebilecek olguları barındırsa da bu felsefenin şu hedefi takdir edilmeyi hak ediyor: Yalnızca kazananların ikigai’si yoktur. Yaşam denen bu büyük dansta kazananlarla beraber kaybedenler de eşit düzeyde ikigai sahibi olabilirler. İkigai’nin içsel bakış açısından kazananlarla kaybedenler arasındaki sınır yavaşça eriyip gider. Konu insan olmaktır.

İkigai Japon Yaşam SanatıKen Mogi · Kuraldışı Yayınları · 2018243 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hikmet Boğa