İnsanı usandıran yavaşlığıyla kıraathaneyi
baştan sona aheste aheste katediyor; yorgunluğunu getirip
Radyasyon’un yanındaki sandalyeye bırakıyor. Oraletini önünde
hazır bulunca da kendini önemli biri hissediyor. İçinden, şu Çırak
Fevzi ne akıllı, ne hayırlı bir oğlan, diye geçiriyor.
Sayfa 84
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.