"insanları şekerleri bitinceye kadar çiğneyip sonra da tüküren".. Bir arkadaşının Nevit'i anlatmak icin seçtiği cümle bu.. Bu kitapsa neden onun tam da boyle biri oldugunu anlatıyor.. Nefret ederek öldürecek misiniz, yoksa yaralarını öperek ağlaya aglaya sevisecek misiniz karar veremediginiz bir karakter Nevit.. Onu sonraki yıllarda bir tabir olarak kafamıza kazınan deyimle bir cesit "Issız adam" sanabilirsiniz..ama hayır.. o yaşamaya korktugundan degil, tam da bu sekilde yaşamı duyumsadigindan seciyor yaralarken yaralanmayi.. hayatta kalmak icin gerekirse kendi annesini öldürecek bir fetüs gibi..içgüdüselce.. Kendi bedenine yukardan bakan ve onun seçimleriyle basetmek zorunda kalan bir ruh o.. Cok kısa süre sonra "sen olsaydin yapmazdin biliyorum"da da birlikte olacağımız Nevit bugünkü hatalarina sizi buyur ederek kendi ön savunmasını yapiyor gelecek hataları icin.. Kürşat basar"in harfleri birbirinin üstüne bindirilerek anlamini bir diğerinin sırtına biraktıgı cumleleri, paragraflariyla tanıştığım karakterdir Nevit.. ne sahane bir sey demiştim bu bosluksuzluk.. ne cok sey soylemek istemiş bu telaştan arayi acamamis cümleler, okunup ölmeden önce.. Her okudugumda baskalasmis buluyorum onun hikayelerini.. sozcukler ayni..ama fondaki desen Nevit'in tenhalıgında usul usul tirnakladigi yaralarından sizan kanla değişiyor hep.. Özlemişim. .gidip okuyayım :)

Konuştuğumuz Gibi UzaklaraKürşat Başar · Everest Yayınları · 2011302 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hanzade sayın