Kitap, Thomas Bernhard'ın 1964 ve 1969'da yazmış olduğu iki anlatıdan oluşuyor.
Amras'ta trajik bi' konuyu yeterince duyarlı, adeta can çekişen bir çocuğun gözlerinden yaşatıyor Bernhard. Ailece intihar teşebbüsünden sağ kurtulan iki kardeşin, amcalarının himayesi altına girerek ve bu şekilde dünyadan yalıtılarak aslında sosyal ölümlerinin nasıl gerçekleştiğini okuyoruz.
Bir tür kart oyununun ismi olan Watten'da ise, Bernhard bir doktor ve kamyoncu arasında gerçekleşen iletişim üzerinden monoloğumsu bir anlatıya sokuyor bizi. Daha çok doktorun açısından baktığımız yazı hayata, insana, insan doğasına, alışkanlıklara dair onlarca tespitle dolu.
İki anlatının okunması da kesinlikle hikaye gibi değil, akışkanlık yeterince az. Bu aslında genel olarak Bernhard'ın tarzı sayılabilecek özelliklerden biri. Yazara aşina olan okurların da bildiği üzere, Bernhard olayların ardına dünyalar kadar fikir sığdıran yanar döner filozof bi' ruh. Bernhard okurlarını cezbedeceğini düsündüğüm nice kırk ayak cümle iki anlatıda da var. Ve asıl vazgeçilmezi olan, düşünsel devinim, dans, ne dersek... Bir olayı merkeze alıp onu mikro parçalarına ayıran ve nice tespiti art arda sıralayan biri Bernhard. Bu iki anlatıda da olaydan kişilere, kişilerden insana, oradan insan doğasına iniyoruz.
İndikçe bir durma, düşünme halini yaşıyor insan, bu nedenle fiziksel anlamdaki küçüklüğüyle tam zıt aslında kitap. Okudukça, ne iç fikirler, ne ayrıntı, aşina ama kaldırması aslında ne zor, sert tokatlarla dolu hissine kapıldım ben. Bernhard'ı ışıtan öfkesiyle tanıyorum nicedir, o yüzden tüm zorlanışlar sadece gülümsetti beni.
İki yazısında da bolca gotik, ölüm düşlü, karanlık bi' havaya sahip olan bu kitabı anını yakalayabilen okurlara öneririm.
Watten'dan tatlı bi kesit:
Bana gelince, ben biliyorum ki talihsizlik varlığa delildir. Birinin var olması, aynen dünyada sadece talihsizliğin olması gibi bir talihsizliktir. Mizacı herkesi talihsizliği içerisinde tek bırakır. Sen bir talihsizlik olarak varsın, diyorum kendi kendime, var olman talihsizlik, var olmanın delili. Her delil bir talihsizliktir.
