Köroğlu geldi Memedin
aklına. Köroğlundan sonra anasını, Hatçeyi düşündü. Hürü
Ana ne yiğit bir kadmdı. Şu Çukurovadaki her köyde bir Hürü
Ana olmuş olsaydı Ali Safa da, Arif Saim Bey de görürdü gününü. Sonra yaşlı iyi yürekli Durmuş Ah... Sonra Topal AH. Becerikli, iyi dost Topal Ali... Recep Çavuş, Cabbar... Cabbar eşkıyalık günlerini unutmuş, köye yerleşmiş, büyük bir tarla da mısır ekmiş. Evlenmiş, iki de çocuğu olmuş.
Hatçe, anası, Abdi Ağa, dağlar, mağara, Kalaycı, hepsi kafasının içinde kopuk kopuk, aydınlık, belli belirsiz, karanlık, biribirine karışmış, acı, tatlı, büyülü, taş gibi sert bir düş dünyası
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.