Barok poetika, Kopernik devriminin getirmiş olduğu yeni evren görüşünden yola çıkarak geliştirilmişti: barok yapıda bakış açılarının çeşitliliği, artık sonsuzluk boyutlarınca genişlemiş, ne yer merkezli, dolayısıyla ne de insan-merkezli olan bir evren görüşünden etkilenir. Bundan başka bu poetika, gezegensel dolantıların(orbites) eliptik karakterinin Kepler'ce bulgulanmasında da hemen hemen yer almış bulunuyordu, çünkü bu bulgu da kozmik yetkinliğin simgesi olarak dairenin üstün konumunu kuşkuya düşürüyordu. Bunun gibi, Mathieu'nün yaptığı üzere, kuramda, Öklitçi olmayan geometrilerin ortaya çıkışı ile Fauvistes'ler ya da kübistler de klasik geometrik şekillerin bırakılışı arasında, soyut resmin ortaya çıkışı ile sanal ya da transfinis sayıların ve kümeler kuramının ortaya çıkışı arasında, yeni plastisizm ya da yapısalcılığın ilk girişimleri ile Hilbert'te geometrinin belitlendirme (axiomatisation)girişimleri arasında bir koşutluk kurulabilir: "Kısacası, Von Neumann ile Morgenstem'in Oyunlar kuramı, bu yüzyılın en önemli bilimsel olaylarından biri olan kuram; Toni del Renzio'nun action paintingko nusunda vermiş olduğu örneklerle, günümüz sanatına uygulanmasında çok verimli olduğunu göstermiştir.
··
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.