··
234 görüntüleme
Yazdıklarınızı okuyunca bayrak töreninde “İstiklâl Marşı” mızı söylemeye çabalayan mülteci öğrencilerimiz geldi gözümün önüne. Onların bu çabasını izlerken adını koyamadığım bir hisle gözlerim doluyor hep. İncelemenizin satırlarında da aynı hislere gark oldum. Nasıl da güzel bir inceleme olmuş... Kaleminize, yüreğinize sağlık.
Teşekkür ederim sağ olun. O multieci çocuklar ile üç yıldır iç içeyim her gün onların gözünden okunan ayrı bir dram yaşıyorum, aileleri, akrabaları ya da diğer büyükleri ile ilgilenmiyorum çünkü onlar belirli görüşlere sıkı sıkıya tutunmuş gidiyorlar. Çocuklar ise saf ve tertemiz ve o kadar olgunlar ki savaşın onlara tek artısı bu. Geri kalan her şeyde acısını çekiyorlar lakin olgunlukları çok fazla bazen 7-8 yaşlarında çocuklarla sohbete dalıyorum. Bana hayatı anlatıyorlar, anlamamakta ısrar ettiğimiz hayatı...
1 sonraki yanıtı göster
أنّا أطلقنا النارَ عليكِ بروحٍ قبليّهْ.. فقتلنا امرأة.. كانت تُدعى (الحريّهْ)... ماذا نتكلّمُ يا بيروتْ.. وفي عينيكِ خلاصةُ حزنِ البشريّهْ
يا ست الدنيا يا بيروت-نزار قباني
ماذا نتكلّمُ يا بيروتْ..
وفي عينيكِ خلاصةُ حزنِ البشريّهْ
وعلى نهديكِ المحترقين.. رمادُ الحربِ الأهليّهْ
ماذا نتكلّمُ يا مروحةَ الصّيفِ، ويا وردتَهُ الجوريّهْ؟
من كانَ يفكّر أن نتلاقى - يا بيروتُ - وأنتِ خرابْ؟
من كانَ يفكّر أن تنمو للوردةِ آلافُ الأنيابْ؟
من كانَ يفكّر أنَّ العينَ تقاتلُ في يومٍ ضدَّ الأهدابْ؟
ماذا نتكلّم يا لؤلؤتي؟
يا سنبلتي..
يا أقلامي..
يا أحلامي..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.