“Ama bir görselerdi sevgilim. Sahip olduklarının yarısını. Bir görselerdi. O zaman daha nazik olurlardı, elbette. “
Ne diyeceğimi bilemiyorum.. günümüz sorunları, hatta Türkiye gündeminde olmakta olan mülteci sorunları.. evet sahip olduklarımızın yarısı değil çeyreğini görmedik.. savaş nedir bilmem ben. Ölüm korkusu nedir bilmedim. Her gece televizyon haberlerini izlediğimiz, denizde boğulan mültecileri gördüğümüz de “ah yazık oldu” diyene de rastladım “iyi olmuş ülkelerini terketmeselermiş” diyeni de gördüm. Anlamsızdı. Kötü anlatıldı. Hayır kötü anlatılmadı biz kötü tarafını görmek istedik. Çünkü işimize geliyordu. Bu kitabı elime aldığımda sonuna geldiğimde hüngür hüngür ağladım belki de. İçim buruk. Utanç içindeyim. Utancımın nedenine gelecek olursak, bir an bile olsa mülteciler hakkında kötü düşündüğüm için. Özür dilerim sesinizi duyuramadığımız için.. dünya bu kadar katılaştığı için..
Elime ilk aldığım zaman kapağına bakıp, isteksizce elime aldım. Khaled Hosseını tekrardan insanlık dersi verdiği muhteşem bir eseri daha.. tokat gibi yüzüme çarptı. Ön yargı ile yaklaşan herkese tavsiye edeceğim.
İçim burkuldu.
İçim kırıldı bu nankör dünyaya karşı.
