Aslında pencereyi açsa da farketmiyordu.
Zaten söylediği her şeyi duyabiliyordu. Kulakları özellikle onun sesine duyarlı gibiydi. Kusursuz bir orkestranın içindeki bozuk keman gibi. Yada daha doğrusu, onların rezil senfonisi içindeki mükemmel bir keman gibi.
Neden sadece defolup gitmiyordu?