هو ب ح ص س "Andolsun ki, Allah'ı(n rızasını) ve ahiret gününü(n saadetini) umanlar ve Allah'ı çokça ananlar için Allah'ın Resûlünde, sizin için, pek güzel bir örnek vardır." (Ahzâb/21) Kimdi benim Peygamberim? Nasıl bir insandı? Nasıl bir eş, nasıl bir baba, nasıl bir arkadaş, nasıl bir komutan, nasıl bir öğretmen, nasıl bir kul, nasıl bir Müslümandı?.. Nasıl bir hayat yaşadı; neler yaptı, neleri yapmadı? Üstad, "Gaye - İnsan ve Ufuk - Peygamber" diyor O'nun için; insanlığın tâcı, peygamberlerin peygamberi... O'nu anlamak; Allah'ı anlamak, İslâm'ı anlamak.. O'nu tanımak; Allah'ı tanımak, İslâm'ı tanımak.. Tanımadan sevilir mi? Ya da tanımadan sevmek, laftan ileri gider mi? Üstad, "Çöle İnen Nur"da kendine münhasır, şâirane bir üslupla, derin ve aşkla, doğumundan vefatına kadar tanıtmaya çalışmış Efendimizi, âyet, hadis ve âlimlerin sözleri ile desteklemiş eserini. Büyük bir zevk, hayret ve hayranlıkla okuduğum bu eseri burada size anlatamam belki ama sizlerin de okumasını (okumayanların) çok çok isterim. Üstad'ın dediği gibi, O'nu anlatmak, kaleme, ölçüye sığar mı? Kitabı okurken dikkatimi çeken ve sebebini ilk etapta anlayamadığım bir şeyi sizinle paylaşmak istiyorum; Kitapta birtakım diyaloglar var ve bazı diyaloglarda Efendimize ismiyle seslenişler yer alıyor ama Üstad bu seslenişlerde Efendimizin ismini "M..........." şeklinde yazmış. Niçin tamamını yazmadı diye merak etmiştim ve anlayamamıştım, tâ ki kitabın 298. sayfasındaki şu diyaloğa gelene kadar: "Allah'ın bile Kur'ân'da hitap şeklinde kullanmadığı mukaddes has ismi ile O'na bağırdılar: — Ya M.......! Bize kendi içimizden, kendi kanımızdan adam çıkar!" (Bu diyalog Bedir Gazvesi'nde Peygamberimizin müşriklere karşı önden Ensarı göndermesiyle, müşriklerin Muhacirleri kastederek böyle söylemesidir.) Hatta üstad, kitabın 547. sayfasında bunu izah ediyor. Bu nasıl bir incelik, nasıl bir saygı ve edeb hâli... Allah ona rahmet etsin. Böyle güzel bir eseri kaleme alıp aşkla yazdığı için de... Deyip, incelememi Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri'nin yazdığı, Risâle-i Nur'un "Mucizat-ı Ahmediye" bölümünden, Peygamberimizi tanıttığı bir alıntı ile bitirmek istiyorum: "O bürhanın şahs-ı manevîsine bak: Sath-ı arz bir mescid, Mekke bir mihrab, Medine bir minber... O bürhan-ı bahir olan Peygamberimiz aleyhissalâtü vesselâm bütün ehl-i imana imam, bütün insanlara hatip, bütün enbiyaya reis, bütün evliyaya seyyid, bütün enbiya ve evliyadan mürekkeb bir halka-i zikrin serzâkiri... Bütün enbiya hayattar kökleri, bütün evliya taravettar semereleri bir şecere-i nuraniyedir ki her bir davasını, mucizatlarına istinad eden bütün enbiya ve kerametlerine itimad eden bütün evliya tasdik edip imza ediyorlar." Mükemmel bir üslup ve şiir gibi bir tarif... Binlerce salat ve selam O'na ve ashabına olsun. Allah, kendisine lâyık kul ve O'na lâyık bir ümmet olabilmeyi nasip etsin bizlere. Hayırla kalın dostlar.

Çöle İnen NurNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 202110bin okunma

·

243 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

rûrû