HURMALI KURABİYE “İnsan kaderinden kaçamıyor unutmak istediği ne varsa aslında unutmuyor sadece unutmuş rolü yapıyoruz ve bu role o kadar alışıyoruz ki zamanla gerçekten unuttuğumuzu sanıyor ve hiç aklımıza getirmiyoruz. Ama en önemli şeyi atlıyoruz, insan geçmişi ile vardır iyi veya kötü yaşanmış bir geçmişimiz var. İnsan geçmişini unutmasa, yüzleşmesine de gerek kalmayacak bir şekilde, geçmişlerimizi unutmak istiyoruz ama eninde sonunda geçmişimiz bizle kırgın ve kızgın bir şekilde yüzleşiyor, unutmak istemesek iyi veya kötü birer mazi olarak kalacak her şey.” Tarık Eman, Amer, Emani, Bahira, Alya, Zafir amca, Lia, Rauf usta, Sabina, Joen, Hisham amca, Yaser, Abdel Faysal, Dr. Dike ve Armin dayı ile çok farklı hayatları yaşadık beraberce okuma süresinde… Eser için nasıl yorum yapacağımı bilemedim. Şuna emin olun, ben ne kadar yorum yapsam da eser için yetersiz kalır. Kitapta yazım ve basım hataları olmasına rağmen, eserin akıcı, anlaşılır ve muhteşem ötesi yazılmasından dolayı diğer hataları görmüyorsunuz bile… Güzelim Palmira’nın savaşta ne hale geldiğini düşünmek bile çok kötü… Orada yaşayan masum halkın yaşadıklarına şahit olmak, o küçük yavrucukların sarın gazından zehirlenerek acılar içinde kıvranarak can vermesi, orada yaşayanların her an bombalanma korkusunu okurken bende o korkuyu yaşadım desem yalan olmaz… Eseri okurken adeta kendimden geçtim ve okumaya doyamadım. Bittikten sonra kendimi bir boşlukta hissettim. Savaş sırasında Tarık’ın bulunduğu binaya bombanın isabet etmesi sonucunda olanlar ve Alya’nın başına gelenler fazlasıyla üzülmeme sebep oldu. O an gözlerimin önünde canlandı ve dayanılacak acılar değil… Savaş ortamında bir ekmeğin bile ne kadar kıymetli olduğunu, oradaki insanların neler çektiğini okudukça içim acıdı. At arabası olan Hisham amca ve eşi ile Tarık’ların da birlikte onlarla yola çıkması, atın uzun yola dayanamaması ve atın son durumu kötüydü.  Sınıra giden başka insanları görüp onlarla gitmeleri ve kaçış yolundaki yaprak dökümü… Sınırda Hisham amca kulübesinin önünde otururken Tarık onu gördüğünde o anda içimden bir şey geçti, neden yerde toprak üstünde oturduğu konusunda… okumaya devam ettiğimde benim aklıma geleni Hisham amca Tarık’a söyledi. O anda aaa diyerek sesli bir şekilde kendimi kaptırıp benim aklıma gelmişti dedim… Suriye’de yaşanan mutluluklar, aşk, heyecan, hüzün ve acı bütün duygular sırasıyla hepsi hissedilir derecede anlatılmış. Yaşadığım yerde gördüğüm Suriye’lilere daha farklı bakacağım. Onların durumuna önceden de üzülüyordum ama bazılarının vukuatlarından dolayı kızıyordum da… (Bir anımı yazayım yorumda. Daha önce çalıştığım bir firmada Suriye’liler vardı ve çat pat Türkçe konuşuyorlardı. Savaşı anlatmaya çalışıyorlar ve her gün bom bom vardı dediklerinde çok üzülmüştüm… 2 yıl öncesi marketin önünde dilenen bir Suriyeli çocuk vardı ve ben markete girip onun için mendil, çikolatalar ve boş bir koli aldım. İsmi yanlış hatırlamıyorsam Murat’tı. Aldığım mendilleri koliye koydum ve dilenme bunları sat ve harçlığını çıkar diyerek diğerlerini de verdim, bunlarda senin dediğimde çocuğun gözlerindeki mutluluğu görmeliydiniz. Birkaç gün sonrasında başka marketin önünde mendilleri satarken gördüm. Tekrar mendil ve yiyecekler alıp kendisine verdim. Evden de fazla olan hırkalardan götürdüm. Ertesi hafta yine marketin önünde melodika çalarken gördüğümde çok sevindim. Ona dilenerek değil, kendi başına bir şeyler yaparak kendisine harçlık çıkarmasını öğretmiş olmanın mutluluğu ile evime gittim.) Dr. Dike ile tanışmadan önce yolda karşıdan karşıya geçerken olan kaza sonucu Bahira ve Zafir’in durumu beni çok etkiledi. O kadar üzüldüm ki içim paramparça oldu. Tarık ve Emani’nin üst üste yaşadığı acılar yetmemiş gibi tekrar acı üstüne acı yaşanması her insanın dayanabileceği bir şey değil… Eserin sonunu daha fırtınalı olur diye düşünüyordum ancak iki tarafta fazla esmedi. Belki de yürekleri müsaade vermedi buna… Tesadüf sonucu karşılaşmalar, üzücü hatıralar, yaşanan acılar, pişmanlıklar, hatalar her biri özenle işlenmiş esere. Yazarımızın ilk eseri olmasına rağmen eser muhteşemdi. Benim bu eseri okumama katkısı olan Emineciğime teşekkür ediyorum. Yazarımızın eline yüreğine sağlık diyorum. #ismailalaca #hurmalıkurabiye

Hurmalı Kurabiyeİsmail Alaca · Lukka Kitap · 201954 okunma

··

24 görüntüleme

ismail alaca

@sonsuz_sonsuzluk ·

4yıl

değerli yorumlarınız için tekrar tekrar teşekkür ederim hocam

Nursemin Doğan

@Edrn ·

4yıl

Güzel eseriniz okuyucuyu büyülüyor elinize yüreğinize sağlık 📚📖✍

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan