Nobel Edebiyat Ödülü 'nü neye göre nasıl veriyorlar bilmiyorum hatta bazen siyasi davranıldığı düşünülse de benim için en prestijli ödüldür hâlâ. J. M. Coetzee'nin bu prestijli ödüle layık görülmesi çok yerinde kuşkusuz. Anlatımındaki dinginlik ve en acı olayı bile sükunetle okura yansıtmasını çok sevdim. İsmiyle birebir örtüşen ve insanoğlunu belki de en çok hırpalayan duygusunu, utancı farklı beden ve ruhlarda etkileyici bir biçimde ele almış. Kitap iki ana karakter arasında gelişiyor; bir tarafta kendi işlediği suçtan utanç duymayan bir baba, diğer tarafta başkasının işlediği suçtan utanç duyan bir evlat. Tek duygu iki farklı ruhta nasıl nasıl ortaya çıkar ve bu bedenler bunu dışarıya nasıl yansıtır? Arka kapakta "inanılmaz güzellikte ama kasvetli bir öykü" diyor ve ne demek istediğini ancak okuyunca anlıyorum. Bir kız öğrencisi ile ilgili yaşayan Profesör David Lurie'nin mesleğinden oluşunu ve şehri terk etmek zorunda kalışını anlatıyor Utanç. Kızının çiftliğine bir süreliğine gitmeye karar veriyor ve orada dünyanın başka meselelerini de mercek altında buluyor. İç içe geçen iki öykü bu;Lurie'nin kişisel öyküsü ve Afrika'da yaşanan ırk ayrımını korkunç bir saldırı ile birebir kendinde ve kızında yaşatan bir öykü. Kendi isteklerinden ve dürtülerinden vazgeçmek, parçası olduğun topluma ayak uydurmaya çalışmak bazen düşündüğümüzden de zor gelir. Kitapta konu irdelenirken insan olmanın amacı da sorgulanıyor. Ve hep söylediğim şeyi bana yeniden kanıtlıyor: "Doğrularımız, zamana ve şartlara göre değişiklik gösterebiliyor." Kitabı çok beğendim dostlarım. Okumalarınızda mutlaka yer verin Mutlu günler Selam ve dua ile

UtançJ. M. Coetzee · Can Yayınları · 20182,481 okunma

··

153 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Acar