Şu an önümde bitmiş ve kapağı kapatılmış Foucault Sarkacı kitabıyla bakışırken, koltukta kukumav kuşu gibi oturmuş, derin derin düşünüyorum. Daha doğrusu bu muhteşem eseri, hangi edebi sınıfa koyabilirimin çabasındayım. Acaba, doğruluğu belgelerle kanıtlanmış gerçek tarih ile, varsayımsal veya sezgisel tarihin iç içe geçmiş biçiminin, gizemcilik ve simgebilimiyle harmanlanarak; bir bütünü eksiksizce oluşturacak şekilde çeyrek polisiye, çeyrek aksiyon, çeyrek gerilim ve çeyrek bilim içeren bir kurgu eşliğinde okura sunulması, edebiyatın hangi çeşidine girer? Distopya/ütopya-gotik-fantastik-bilim kurgu olamaz, çünkü gani gani gerçekçilik var; gezi-anı-söyleşi-deneme de olamaz, çünkü harikulade bir kurgusal akışa sahip; edebiyattan çıkıp “Ortaçağ Tarihi ve Günümüze Kadar Süren Etkileri” adlı bir ders-araştırma-tez-makale-doktora dokümanı desem yeri var ama asla ve kat’a bu da değil, çünkü profesör seviyesinde bir öğrenci kitlesi olması lazım... Ne peki bu kitap??? İşte tam bu noktada beni kurtaran ve Şadan Karadeniz tarafından yapılan bir tanımlama görüyorum: Bu kitap bir “Eco-Roman”... Umberto Eco’nun Ortaçağ Tarihi konusunda dünyanın bir numaralı otoritesi olduğunun tartışılmazlığına ve edebi dehası ile doyuruculuğun doruğuna bayrak dikmesine göre, bu türün kendi adı ile yani bir Eco-Roman olarak adlandırılması tam isabet bir deyiş olmuş. Kitap, detaylı ve ciddi bir araştırma istiyor. Bu araştırmayı ister okurken, isterseniz de okumadan önce yapabilirsiniz. Benim tercihim, akışı bölmemek için, okumadan önce araştırmaktan yana oldu. Bu da kitaba hazırlıklı ve bilinçli bir şekilde başlayarak, konuya vakıf ve hakim olmamda çok büyük yarar sağladı. Öncelikli olarak, Tapınak Şövalyeleri konusunda en büyük otoritelerden biri sayılan Michael Baigent’in 3’üncü fotoğraftaki 3 ciltlik Tapınak Şövalyeleri serisi ve yine içerisinde bu konu ile bağlantılı bolca bilgi bulabileceğiniz Gizli Almanya kitaplarını okudum. Bu kitaplar zaten konu ile ilgili tüm bilgileri, bazılarını belgelerle olmak üzere, bizlere detaylıca aktarmaktadır. E tabiki yazarımız Aytunç Altındal’ın buradaki hakkını ve emeğini görmezlikten gelemezdim. Yine 3’üncü fotoğrafta göstermeye çalıştığım üzere Gül ve Haç Kardeşliği, Vatikan ve Tapınak Şövalyeleri ile Bilinmeyen Hitler kitapları bana çok zengin bilgiler kazandırdı. Kitabı okurken, bu araştırmalarımın yeterli olmadığını açıkça farkettim. 4’üncü fotoğraftaki Frazer’in Altın Dal kitabı (YKY’den tek cilt, Payel’den 2 cilt şeklinde basılan) ile Bacon’ın Yeni Atlantis’ini mutlaka okumak gerektiğinin ayırdına vardım. Neyse ki Bacon konusunda güzeller güzeli @aysenkavcar ‘ımın desteği ile bu eksikliği giderdim. (Teşekkürler Aşşkk🥰) Tabiki akıllara bu kitabın sadece Tapınakçılardan oluştuğu gelmesin. Kimler var kimler! Gül ve Haç Biraderleri, Masonlar, Siyonistler, Kabalacılar, Gnostikler, Şeytancılar, Simyacılar, Büyücüler, Cizvitler, Büyük Üstünler, 36 Görünmezler, Druidler, Naziler, Baconcılar, Paulusçular, Töton Şövalyeleri, Haşhaşiler, Benediktenler, Fransiskenler... Hepsinden bağlantılar, amaçlar, egemenlik kavgaları, ekonomik oyunlar vs bulabilirsiniz. Felsefe Taşı, Graal, Altın Post, Işık Ağacı, Dünya Dağı, Diriliş Kupası, Atlantis, Kayıp Kıta Mu, Alamut Kalesi gibi birçok gerçek/simgesel veya kutsal nesneler/yerler hakkında daha önce rastlamadığınız bilgileri de bu müthiş kitapta bulabilirsiniz. Sahnelendirdiği ritüelleri, ayinleri ve kuttörenleri sanki canlı canlı yaşıyormuşcasına okuyacağınızdan da eminim. Eco, yaptığı inceleme ve araştırmalar neticesinde ulaştığı bilgilerin yanında, bunlara dayalı olarak ürettiği varsayımlarını da komplo teorileri şeklinde bizlere anlatıyor. Eco’ya hayran olunacak diğer bir nokta da, bu kadar araştırma ve çalışmanın yanında ne zaman edebiyata vakit ayırıp da o dev isimlerin eserlerini okuyarak, ince espri, kelime oyunları ve hicivlerle diyaloglar arasına dokuduğu bölümlerdi. Proust’tan, Shakespeare’den, Marx’tan, Voltaire’den, e doğal olarak işin içinde gizem olunca Dante ve Jules Verne’den, aldığı veya esinlenerek yarattığı cümleler, tam bir edebi şölen sunuyor. Kitap, yan karakterler hariç, genel olarak üç kafadarın etrafında dönüyor: Jacobo Belbo, Yahudi Diotallevi ve anlatıcımız Casaubon. Eco karakterin bu adlarını bile bir şifre ile bağdaştırıp anlamlandırmıştır. Yüzlerce yıllık geçmişe sahip Tapınak Şövalyeleri’nin, Ortaçağ’dan günümüze kadar uzanan gizemini ve “Plan” adı altında oluşturdukları sırrı çözmek amacındaki bu üç dahinin macera, gizem, akıl yürütme, araştırma ve yorumları, kitaba okunması adeta damakta tat bırakan bir kurgu kazandırmıştır. Bu çevirideki cesaret ve başarısından dolayı Şadan Karadeniz’i de ayrıca kutlamak şarttır ki salt kitabın arkasında oluşturduğu Notlar ve Sözlükçe bölümleri bambaşka bir tebrik ve teşekkür sebebidir. Kendi deyişiyle “Foucault Sarkacı, bilindiği ve yazıldığı gibi sekiz yıllık bir çalışmanın, ayrıntılı bir araştırmanın ve iki bin ciltlik bir ‘uzman’ kitaplığın ürünüdür.” Tüm gerçek okur dostlarıma keyifli okumalar diliyorum. Sevgiyle...🤗

Foucault SarkacıUmberto Eco · Can Yayınları · 20211,590 okunma

··

150 görüntüleme

Mir'at-ı Cünun

@Hcrt ·

4yıl

Tekrar okuma yapmayı düşündüğüm ve tadını hiçbir kitapta bulamadığım efsane bir kitap. Kaleminize sağlık

AyşenErdal

@Aysen_Erdal ·

4yıl

Çok teşekkür ederim Efendim, sağ olun...☺️

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AyşenErdal