Jonathan Safran Foer, kitabın giriş kısmındaki yazısında; kitabın güçlü bir soru yönelttiğinden bahsediyor: "Neden hiçbir şey yapmıyoruz?" Öyle sorular vardır ki cevapları bulmanıza gerek yoktur. Zaten soru sizi harekete geçiriyorsa o cevabın pek bir önemi de yoktur. 1905 devriminden sonra fakat Rusya'nın son Çar'ının da devrilmesinden önce 1911 yılında bir "Orta Çağ şehri" olarak nitelendirilebilecek Kiev'de geçiyor roman. On iki yaşında bir Rus çocuğu bıçaklanarak öldürülüyor ve vücudundaki bütün kan akıtılmış bulunuyor. Cinayetin sorumlusu olarak da tamirci Yakov tutuklanıp, hapse atılıyor. Çocuğun öldürülüş şeklinin Yahudilere özgü bir ayin olduğu iddia ediliyor. Gerçekte ise bir millet, diğer bir milletten tarihin intikamını almaya çalışıyor. "Hepimiz tarihin içindeyiz, bu kesin, ama bazılarımız diğerlerine göre daha fazla içinde." (Sf. 320) Resmî kurumlara ve birçok insana göre Yakov'un cinayetten sorumlu tutulması için Yahudi olması yeterliydi. Sonuçta bu davada " tarihin delilleri" de vardı. "Tarih kanun değildir." diyen sorgu yargıcı Bibikov'un iddia ettiğinin aksine kimilerinin gözünde önem ve ağırlığı tartışılmaz delillerden sayılıyordu. "Yahudi olmak, sonsuza dek lanetlemek değil de neydi?" (Sf. 233) Gerçeğin eninde sonunda ortaya çıkmak gibi bir özelliği vardır derler. Her ne sebeple gizleniyor olursa olsun bu böyledir. Önemli olan belki de diğerleri karşındayken o gerçekle yaptığın, yapabildiğin şeydir. " Kanun seni korumazsa, günün birinde beni de korumayacaktır." ( sf. 180) Hiçbir şey için olmasa da sadece bu yüzden bir şeyler yapmalı insan.

TamirciBernard Malamud · Kafka Kitap · 20131,163 okunma

··

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.