Stephen King okumak için normal şartlar altında bir hafta sonu fena ederdim ama. 800 sayfayı da tek günde okumam çok zor. Hele bu Pazar üstünüze afiyet, son kez güneş varken piknik yapmayı düşündüğümüz için okuyamayacağım da düşünülürse birkaç güne yayabileceğim bu güzide kitaba bugün başlamayı uygun gördüm. 22 Kasım 1963 tarihi Amerika için önemlidir. Bir Amerikan Başkanı daha suikaste kurban gitmiştir. Şimdi öyle bir şey olduğunu düşünsenize, neler olurdu? Geçmişi değiştirme şansı diye tanıtımda devam eden bölümle birlikte kitapta da baş kahramanımız Jake Epping adındaki bir öğretmenin bunu yapmak için yaşadıklarını konu edinen çok güzel bir fantaziye konuk oluyoruz. Napalım Stephen King’e fren koymamışlar o da hızını alana kadar yazıyor. => Manie’deki Lisbon Falls kasabasında yaşayan öğretmen Jake Epping’e bir lokantacı dostu olan Al Templeton sırrını verir. Bu sır, kilerden açılan bir kapıyla geçmişe, 1958 yılına açılan bir geçittir aslında. Hatta tam olarak 9 Eylül 1958, Salı. Al, Jake’den görevi devralmasını, geçidi kullanarak geçmişe dönüp Kennedy suikastının engellenmesini ister. Jake Epping, George Amberson olarak Amerika hayatına girecektir. Derry şehrinden hayatının aşkıyla karşılaşacağı (bana göre sıkıcı) Jodie kasabasına, Lee Oswald’a ve Dallas’a uzanan bu romanda, aradığımız gerilim ve heyecanı bulabilecek miyiz? => The It adlı romandaki çocuk karakterimiz George Denbrough’un da kitapta kendine yer edinmesi, bir çocuk cinayeti silsilesi okumamızla o romana da bir gönderme yapıldığını fark ettim. => King’in artık belli bir yerden sonra yorulduğunu ve anıları karıştırdığını fark etmek güzeldi diyebilirim. Misalen 500lü sayfaların başlarında şimdiki zamandan bahsederken geçmiş zaman kullanması, geçmiş zamandan bir yere dönüp şimdiki zamanı anlatması olayıydı. Bunu açarsak bir yerde kendisine ayakkabı hediye edildiğine geçip halen onu kullandığını belirtmesi onun da çok uzun zamandır yazmakta olduğunu gösteriyordu diyebilirim. => Kitabın sonunda bizlerle paylaşılan o son hikaye de oldukça güzeldi diyebilirim. Gerçekten çok farklı bir bakış açısıydı o. Yani arada saçmaladığı yorumlarına ben de katılıyorum. Bazen 2 satır yazarken biz bile neler saçmalıyoruz, sonradan dönüp bakınca anlıyoruz. O yüzden sesim çıkmıyor. => Duygularımı ve anlatmak istediklerimi tam olarak aktaramadığımın farkındayım ama kendimi çok kötü ve tükenmiş hissediyorum. Bu sebeple kusuruma bakmayın. Bu kitaba ulaşmak isteyenler benimle iletişime gönül rahatlığıyla geçebilirler. Keyifli okumalar, iyi akşamlar dilerim..