"Neden onca yıl buradayken şimdi güneşin arkasına saklandı?
Korkuyorum bazen.
En çok da yalnız kaldığım zamanlar irkiliyorum.
İnsanların içerisinde dolanan kalabalığın seslerinde değersiz bir ses tonuyken mutlu gibi oluyorum ancak burada kendimle beraber ürküyorum.
Kendi organ seslerimden başka ses duyamıyorum.
Her şeyin sesi kısılmış.
Sanki masa bile onca kalem darbelerine rağmen sesi tıkanmış, tık çıkmıyor.
Gözlerim kızarana kadar güneşe bakıyorum ancak bir kere bile tanrıyı göremiyorum.
Bu ne kadar daha böyle sürebilir?
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.