Sabah gözümü açar açmaz derse gitmeden önce bi solukta okuduğum bir Crane eseridir kendisi. Crane ile geçen sene "Introduction to American Literature" dersi sayesinde tanıştığım ve gerçekten etkilendiğim bir yazar. Onu daha çok "The Red Badge of Courage" ile (Türkçe çevirisi ile "Kanlı Madalya") tanımıştım. Fakat tam anlamıyla yazarın tarzını benimsemem bu kitap sayesinde gerçekleşti diyebilirim. Sokak Kızı Maggie aslında bir "novella"dır; yani ne tam anlamıyla bir roman ne de tam anlamıyla bir kısa hikayedir. İlk okuduğumda basit bir kitap olduğunu düşündüm; fakat daha sonrasında sınıfta tartışıldığında çok basit bir kitap olmadığını farkettim. Kitap boyunca karşılaştığımız bir çok olay ve bir çok karakter aslında bize hayata dair bir çok konuda - din, aşk, aile yapısı, pragmatizm vs.- örnek teşkil ediyor. Maggie'nin sokak kızı olması onun suçu mu yoksa değil mi bunu kitabı okumak isteyen sizlere bırakıyorum. Kitaptaki bir çok karakter aslında sosyal yaşamımızda tanık olduğumuz kişilerle bağdaştırabiliriz: alkolik bir baba, hiçbir şeyden memnun olmayan anne, hırçın bir abi ve Maggie vs. Kitabın Türkçe çevirisini ararken zorlandığım için ingilizcesini de okudum. İngilizcesini okurken ilk göze çarpan şey sokak dilinin bariz bir şekilde kullanılması. Bu benim gibi resmi dile aşina olan biri için zor olabilir ama bir müddet sonra bundan zevk de alabilirsiniz. Bir diğer konu ise yazarın tarzı alışık olduğumuz tarzlardan biraz farklı. Şöyle ki konuyu dolaylı yoldan anlatmıyor direkt olarak söylüyor; mesela birisi öldüyse "öldü" diyerek konuyu kapatıyor. Bu gözlemci bir insan olan Crane için çok normal olduğunu düşünüyorum. Kitabı okumak isteyen okurlara tavsiye ederim. Kitapla ve saygı ile kalın :)