Kitabımız on bir hikayeden oluşuyor ve kesinlikle adı ile uyuşan hikayelerdi hep mutluluklar askıya alınmıştı oyüzdün mutsuzluk acı hüzün vardı mutlulukta aralara serpilmişti aynı hayatlarımızda ki gibi...Hikayeler birbirinden farklı olsada hep hayatımızın bir yerlerine dokunacak hikayelerdi.bu tarz kitap okuyarsanız bir göz atın derim
İstiklal caddesinde bağlama çalarak hayata tutunmaya çalışan Cemil'i hiç unutmayacağım..
.
Yaşamak tek bir nedendi gülümsemek için
.
hayat aslında yüreğimizin derinliklerinde kilitli duran mutluluklarımızın kilitlerinikırma çabasıdır.
.
Sürekli mutluluklarımızın peşinden koşuyor gibi görünsek de gerçekte acılarımızın yanından ayrılamıyoruz.
.
Gerçeğini kaybetmiş insanlar aynanın karşısında asla kendi ruhunu göremezler