İnsancıklar,Dostoyevski külliyatının ilk eseri olması sebebiyle bende yeri ayrı olan bir eserdir.Bu eseri kaleme alırken henüz yirmi dördünde genç bir delikanlı olduğunu öğrendiğimde hayretler içerisinde kaldığımı itiraf etmeliyim. (İç sesimi direkt yazayım... Ilk eseri böyleyse kim bilir diğer eserleri nasıldır? 🤔diye düşünüp, tüm eserlerini bir an önce okumak için sabırsızlanmıştım.) Mektup-roman tarzında kaleme alınmış kısa ve toplumsal içerikli bu eser,yaşlı bir memurun, kendinden yaşça oldukça küçük,anne-babası öldükten sonra başına onlarca şey gelen,korunmaya muhtaç genç bir kadına duyduğu derin sevgi ve koruma içgüdüsünü ele alır. Başından sonuna kadar karşılıklı mektuplaşmalar halinde gelişen bu eserin ana teması,diğer tüm eserlerinde de sıkça işlenmiş olan acıma duygusudur. Öğrenilmiş çaresizlik,içselleştirilmiş yoksulluk,dostluk,sanat sevgisi(özellikle edebiyat-tiyatro)eseri besleyen diğer yan unsurlardır. Eser dönemi, dönemin insanlarını ve yaşayış biçimlerini öylesine güzel yansıtır ki kitabın isminin neden insanlar değil de "İNSANCIKLAR" olduğu ilerleyen sayfalarda daha net anlaşılırEserin dikkat çeken bir diğer özelliği, Dostoyevski'nin iki ayrı karaktere bürünüp(Makar ve Varvara) özünde monolog yaptığı ve her iki karaktere de eşit sevecenlikle gerçekçi yansıtmış olmasıdır.Eserin sonu,yani son mektuplar beni biraz hüsrâna uğratsa da keyifle okunası bir eser olduğunu yineliyorum ve keyifli okumalar diliyorum. 🤗 #biryerlibiryabanci #okudumbitti #tekrarokuyorum #minervaokuyor #kimneokudu #kitaponer #kitapvatani #kitapkurdu #kitapönerisi #kitapyorumu #klasikler #insanciklar #dostoyevski#toplum #birey #edebiyatnotları#meltekitabizm#dipçem

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Akvaryum Yayınevi · 201362,9bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mειτεm