Orhan pamuk naif ve melankolik bir adam. Bu melankolik havası onun eserini okuyunca ister istemez sizi de sarıyor. Bu kitapta Pamuk hayatının özel, mahrem, en derin hallerini paylaşmış.( açıkçası ben yazamazdım bu kadar cesur değilim) Bazı kısımlar beni çok sinir etsede zenginliğin ve iyi bir eğitimin din ile alakası olmadığını bilerek onun görüşlerini sindiriyorum... Bunun haricinde hala beğendiğim yazarların başında geliyor. Bu hüzün ve çok acı çekmiş gibi doğuştan gelen dramatik havası beni cezbediyor. Fotoğrafların bir kısmını ünlü fotoğrafçı Ara Güler'den almış. Bize Nostalji bir İstanbul gezisini okuyarak da yapabileceğimizi gösteriyor.
