“Yalnızdı. Terk edilmişti, mutluydu, yakındı yaşamın yabani kalbine.” James Joyce’un bu dizelerinden yola çıkıyor Lispector. Joana’ yı konuşturuyor sonra. Joana’nın kalbini yabanileştiriyor, sonra ehlileştiriyor, Otavio’ya veriyor, parçalatıyor, üzerine basılıyor o kalbin. Bizse artık biçimini kaybetmiş ama sesini yitirmemiş kalbin yakınlarında dolanıyoruz. O kalp; acı yüklü, hayallerle çevrili, deli atıyor. Joana mutluluklarıyla, geçmişiyle, arada kalışlarıyla ilerliyor. Ağır aksak.. . Clarice Lispector; Yaşam Suyu ve Yıldızın Saati’nden sonra yine etkiliyor beni. Puslu ruhuyla.. . ‘Yabani Kalbin Yakınlarında’ deneysel cümle yapısına sahip, noktalama işaretleri, duyguların ardışıklığı oldukça iç içe ve birbirinden ayırması güç. Başak Bingöl Yüce ise çevirisiyle; eseri okumayı daha da keyifli hale getiriyor~ Sancar Dalaman’ın kapak çalışmasıyla . Ve altını çizdiğim onca cümleden birisini ekleyeyim: “Bazı şeyleri görebilmek için bir miktar körlük gereklidir.”

Yabani Kalbin YakınlarındaClarice Lispector · Monokl Yayınları · 201973 okunma

·

252 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.