Sensizken
Edalı hallerin görünür gözlerimde.
Kulaklarım sesinle çınlayıp duygulanır sensizliğe.
Ellerim öyle perişan öyle tükenmiş ki keşke son birkez daha
dokunsam diye dövünüp durur.
Direkleri sızlar burnumun, kokun yaşam özümmüş meğer.
Kalbim seyirir...
...Atmaya çalışır yarım yamalak.
Yokluğunda nasıl mümkün olsun herşeyin tıkırında
gitmesinin.
Sen olmadığında dünyam durur.
Aptallaşır iki kelimeyi bir araya getiremem.
Zaman bile içinde var olmadığın anlarda kıvranıp durur,
akamaz, akmak bilmez.
Sayfa 30Kitabı okudu
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.