Ben gül ve zakkum
Yüreğimden çıktım yola;
Gül de geldi, zakkum da,
Peşimizsıra acı,
Beni, gülü, zakkumu
Yolboyu kanata kanata.
Az gittik, uz gittik;
Geldik bir başka yüreğin
Nasırlı kıyılarına.
Ben, gül ve zakkum
Peşimizdeki arsız acıyla.
Zakkum acıdı için için,
Gül kendini yele verdi
Savruldu havaya.
Ben bir boşluğa düştüm;
Düşerim, düşerim hâlâ.
Ve acı kalakaldı ortada;
Nasırlı bir yüreğin
Duyarsız kıyılarında.
Yalnız, yapayalnız;
Yandı bitti, kül oldu...
Biliyorum bu şiirden
Pek bir şey anlamadınız;
Kimse ermedi muradına.
Ben, gül ve zakkum
Hesaplaştık acıyla
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.