Gönderi

İçimden bildiğim duaları okumaya çalıştım, ama korkudan dilim dolaşmıştı. Bir türlü devamını getiremiyordum. O sırada ablam sanki halimi anlamış gibi sesli bir şekilde kelime-i şahadet getirmeye başladı: “Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne muhammeden abdühü ve resulühü.” Bu ne kadar sürüdü hatırlamıyorum. Ablam da umudu kesmiş olacak ki “Evden sağ çıkamayabiliriz.” dedi.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.