Karton kapaklısını okuduktan sonra ardından hemen hiç beklemeden ciltli basımını da okudum. Bir kitap üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin hala kendini okutup ayakta tutabiliyorsa o kitap bambaşka bir değerde oluyor benim için.
Şeker Portakalı’nı ilk defa lisedeyken okumuştum. Sonra üniversitede sonra 2015’te sonra bu yıl.
Şunu anımsıyorum ilk okuduğumda en etkilendiğim kısım Noel gecesinin ertesi günü çalışmak zorunda kalınca boyacı saldığını alıp boya yapmaya gitmişti.
Biri sormuştu ona herkes daha yüksek paralara boyarken sen neden bu miktara boyuyorsun diye.
-Onlar kadar iyi boyayınca o miktarı alırım demişti.
Şimdi beni etkileyen satırlar değişti yaş aldıkça duraksadığım cümleler farklılaştı. Ama değişmeyen bir şey kaldı geride...
Zeze, sana 15 yaşımda da sıkı sıkı sarılıp lütfen göğsündeki kuşu öldürme onu gökyüzüne salma diyen Merve de
Şimdi hala göğsündeki kuşu salmamak için çırpınan Merve de aynı Merve...
Sen ayrıntı olamayacak kadar güzelsin Zeze....
Kim bilir bir daha ne zaman okurum...
Ama ne zaman içimde ılık bir şeyler hissetsem elim sana uzanıverecek bunu biliyorum....
İyi ki.....
