Nuri Pakdil’in Otel Gören Defterler serisinin beşinci kitabı Ateş Hattında Harf Müfrezeleri kitabını okudum. Gerçekten okurken kendimi harflerin ateşi altında hissettiğimi söyleyebilirim. İşte kitaptan altını çizdiğim satırlar: Siper: Bilenmenin en emin yeri. * Varoluş, ancak, bir yerde olmakla mümkün. Sükunetsizlikte insan bir yerde değildir, hiçbir yerdedir. * Yeryüzünün en melodik dili: Sükûnet. * Gerçek iman dönüştürücüdür. Tüm yeryüzünü Hakk’a doğru. * Hakikati omuzlayacak yapıda acilen bir insan aranıyor. * Sabır: İnsana bağışlanmış en değerli İlâhî İhsan. Mutlak olarak. Akıl elektronlarınızı vicdanınızla içselleştirebilmenizin en sağlıklı yöntemi. * Kudüs’süz ve İstanbul’suz aşk yoktur. * Ümmet şövalyeliği gerekli dünyaya. * İnsan buraya, yumruk havaya! * Direniş topla dostum, her yerde akıp gidiyor boşuboşuna. * Çok ürkütücü sesler çıkaramayana, doğrusu dönüp bakmıyorum bile: Bir kitap hem kâğıttır, hem küheylan. * Meyus: Posta kutusu. İnce bir serçe: Bir Mektup. * Umut bazen, en yakınında durur insanın. Uzatıverseniz elinizi, dokunabilirmişsiniz gibi sanki. Uzaklardan ona doğru koşmak da güzeldir. Tıpkı, serçenin, attığım ekmek parçasını kapıp kaçıverişindeki olağanüstü güzellik gibi.

Ateş Hattında Harf MüfrezeleriNuri Pakdil · Edebiyat Dergisi Yayınları · 201177 okunma

··

54 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sait Köşk