Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Günümüzde Yusuf Olmak    ….Yusuf yarı dindar yarı çağdaş yetişmişti. Namaz kılmayı, Kuran okumayı da bilirdi, henüz 14 ündeyken sevgilide edinirdi. Tam istenildiği gibiydi, ortamına göre Müslüman ortamına göre çağdaş… Ayşe daha uzaktı dine, öyle yetiştirilmişti ama kendince hep bir arayış içindeydi…    Bir gün bir tesadüf eseri tanıştılar internetten, ilerde kendileri buna tevafuk diyeceklerdi, çünkü iki kavram arasındaki iman farkına ereceklerdi. Henüz liseye yeni başlamışlar, aynı şehrin farklı semtlerinde yaşıyorlardı. Önceleri internetten görüşmeler yerini, geceleri uzun süren telefon sohbetlerine bırakmış ve aralarında sonu görülmeyen bir sıcaklık yaratmıştı. Uzun süren arkadaşlıkları sonunda kaçınılmaz olan gerçekleşmiş ve iki sevgili oluvermişlerdi. Aileleri durumdan haberdardı ancak görünen o ki çağdaşlık ve dindarlık arasında git gelleri vardı. Önceleri bu görüşmelere tepki gösterseler de sonrasında “amaan bu devirde normal, kimin yok ki” diyerek durumu kabullenmişlerdi.    Onlar toplumun kurbanlarıydı, yeterince bilinçlendirilmeden toplum ateşine atıldılar ve nitekim o ateşte yanmaya mahkûmdular. Kendilerini koruyabilecek bir İslam zırhları yoktu üzerlerinde. Yaptıkları şeyi doğru sandılar, yanıldılar… Ateşle barut yan yana durmazdı, onlar da gençti, her an parlamaya hazırlardı. Nasıl ki şeytan Âdem ile Havva’yı kandırmıştı,  bu gençler onun için çocuk oyuncağıydı…    Aradan yaklaşık iki sene kadar bir zaman geçmişti. Artık daha olgun düşünebiliyorlardı lakin eski masumiyetlerini kaybetmişlerdi. Eski neşeleri de kalmamıştı artık, şuh kahkahaların yerlerini dalgın bakışlar almıştı. Bir yanlışa düşmüşlerdi, kendilerine bile söylemekten utandıkları. Yusuf yaptıkları hatanın farkındaydı. Bu günah ona ağır gelmişti, çağdaş yönü kabullense de İslami yönü bir türlü hazmedemiyordu olanları. Yusuf eski hallerini özler olmuştu, artık cumalara bile zoraki gidiyordu. Uyanış vakti çoktan gelmiş, geçiyordu ve nihayet Yusuf bunun farkına varmıştı. Tek sorun bunları Ayşe’ye anlatmaktı…    Ayşe Yusuf’un halinden habersiz kendi kendine sorguluyordu yaşadıklarını. Bir yerlerde hata vardı, Ayşe de bunun farkındaydı ama baktığı pencereden o hatayı görmesi imkânsızdı… Ayşe Yusuf ismini çok iyi biliyordu, çocukluğundan beri en sevdiği kıssalardandı Yusuf ile Züleyha kıssası. Aklına o kıssa geldi birden ve düşündü yaşadıklarını, utandı kendinden. Şimdi daha iyi anlayabiliyordu yüce Yaratanın neden flörtü haram kıldığını…    Yusuf kendi içinde savaş verirken durumu Ayşe’ye açmaya karar verdi. Aldı karşısına Ayşe’yi ve döktü kalbindekileri;  “Bu muydu aşk dediğimiz o kutsal şey? Hayâsızlık edepsizlikten mi ibaretti? Ne zamandan beri şehvetli arzularımızı aşk adıyla anar olduk, biz böylemi Müslümandık? Allah(cc) uyarmamış mıydı “Zinadan uzak durun!” diye? Kulaklarımızı tıkadık tüm bildiklerimize… O yüce peygamber(sav) bile “Allah’ım beni nefsimle baş başa bırakma” diye dua ederken biz neyimize güvendik de üçüncü kişimizi şeytan eyledik. Acizliğimizi unutup irademize güvendik, nefsimize yenildik. Yazık ettik kendimize çok yazık ettik…” Gözyaşlarını tutamamıştı konuşurken, kalbi sızlıyordu en derinden. Utandı kendinden ve en çokta isminden… Ayşe üzgün bir halde, “af dileriz Allahtan, samimi olursak affeder bizi” dedi. Birden Yusuf’un içine bir su serpildi, aklına ayet geldi “günahından tövbe eden hiç günah işlememiş gibidir”…    Görüşmediler bir süre, zaten üniversite sınavı da gelmişti aileler sorun çıkarır olmuştu; sınav mühimdi, başka şeylere zaman ayırmak doğru değildi. İki seneyi aşkındır gelmeyen bu tepki sınava yakın gelmişti, demek ki ahiret sınavı üniversite sınavından daha az mühimdi!… Yusuf namaza başlamış her fırsatta af diliyordu yüce Yaratandan. Önceki gibi olmasa da arada haberleşiyorlardı Ayşe’yle,  bu vesileyle Ayşe de Yusuf’a özenmiş ve namaza başlama kararı almıştı. Biliyorlardı her ikisi de bu görüşmelerin doğru olmadığını ama her vazgeçişlerinde iradeleri yenik düşüyordu nefislerine… Her ikisi de değişiyorlardı artık. Namazlarını gözyaşları içinde kılıp her seferinde af diliyorlardı yaptıkları hatadan, ancak şeytan sağlarından sokulmuştu bu sefer ve birlikteliklerini doğru bir şeymiş gibi gösteriyordu onlara. Bu süre içinde Ayşe dinini daha da öğrenmiş ve örtünmeye karar vermişti. Namaz her işin başıydı ve örtüsüz namaz olamazdı. Yusuf bu habere çok sevinmiş ve gözyaşları içinde Allah’a şükretmişti.     Eski hallerine nazaran birçok şey değişmişti ancak değişmeyen tek günahları birliktelikleriydi. Şeytan hep sağlarında idi, sabahları birlikte namaza kalkıyorlardı, birbirleriyle uzun uzun dini sohbetler yapıyorlardı ya, o yüzden flört onlar için haram değildi, şeytan böyle öğüt vermişti. Hem onlar kesin evleneceklerdi, ilişkileri ciddiydi zaten gören evli zannederdi. Derken sınavlar bitti üniversite yerleştirmeleri açıklandı. Yusuf il dışında bir üniversite kazanmış Ayşe’nin ise istediği bölüm tutmamış bir sene daha hazırlanma kararı almıştı, kendisi bilmese de bu kararı birçok şeyin başlangıcıydı…    Üniversite zamanlarıydı, öğrenilecek bilgi çok Yusuf bilgiye açtı. Okudukça cahilliğine kızdı, kızdıkça daha çok okudu. Önceleri de kitap okumayı severdi ama okuduğu hiçbir kitap bunlar gibi dinini öğretmemişti. Üniversite de herkesin bir ideolojisi vardı ama okudukça anladı ki Müslüman olanın ideolojiye ihtiyacı yoktu, Kur’an hepsine yetiyordu. Okuduklarını Ayşe’yle de paylaşıyor onunda dinini öğrenmesi için çaba sarf ediyordu. Ayşe de çok farklılaşmış kendisinde de dini öğrenme isteği doğmuştu. Yalnız Ayşe deki bu hızlı değişim çevresi tarafından fark edilmiş ve garipsenmişti. Daha düne kadar açık olan bu kız bugün ayet ve hadislerden bahsediyordu? Bu hızlı değişim fikirleri gibi yakın arkadaşları ve çevresini de geride bırakmaya mecbur kılmıştı. Yeni kapanmıştı ve kendisine bir örnek arıyordu, ama yoktu. Okudukça fark etti tesettüründe ki hataları ve düzeltti hepsini bir bir. Artık hayalleri de farklıydı Ayşe’nin, o kendisi gibi bilinçsiz ve bilgisizce toplum ateşine atılan çocuklara dinlerini öğretmek, onları İslam zırhıyla korumak istiyordu. Kendisi acı tecrübeler sonunda doğruyu bulmuştu ama belki de biri elinden tutup doğruları anlatsa hiç biri yaşanmamış olabilirdi. Kedisi de suçluydu belki, ama asıl suçlu toplumun kendisiydi ve bu toplum bir şekilde değişmeliydi. Değişime önce kendinden sonra çocuklardan başlayacaktı.  Bunlar için dini bilgisini derinleştirmeli, İslam’ı daha iyi öğrenmeliydi ve bu sebepten ilahiyat okumaya karar verdi.  Yusuf tarafından her şey mükemmel ilerliyordu, bir sene önce ki halleriyle şimdi ki arasında dağlar kadar fark vardı. Anladı ki insan değişime en yatkın varlıktı. Ama içinde bir yerlerde hala bir sıkıntı vardı, yaptıklarına ters düşen bir şey… Okudukça öğrendi, sonra öğrendikleriyle amel etti ve sağ yanına dönüp baktığında şeytanla göz göze geldi. Cehennemin ateşini ensesinde hissetti ve anladı hatasını, artık gelmeyeceklerdi şeytanın oyununa. Yusuf öğrenmişti İslam da tavize yer yoktu. Ayşe’yle hangi suretle olursa olsun görüşmeleri kesin bir biçimde haram kılınmıştı. Yusuf Ayşe’ye tüm düşüncelerini açıkça anlattı; “Biz yanlış yoldaydık çok şükür Rabbime İslam yolunu bulduk. Ancak doğru yolda yanlış şeyler yapmaktayız. Biz birbirimizin namahremiyiz, bu şekilde görüşüp konuşmamız bize haram kılındı. “Sakın zinaya yaklaşmayın. Çünkü o, çirkinliği meydanda olan bir hayâsızlıktır, çok kötü bir yoldur” (İsra, 32) Şimdi bize düşen bu haram ilişkiye bir son vermek ve eğer Allah nasip etmişse evlilik gününü beklemektir.”  Ayşe bir müddet düşündükten sonra Yusuf’a hak verdi, zaten emir Hakkın emri idi, onlara düşen emre itaatti…    Artık ikisi de daha rahattı. Sanki omuzlarında dünyayı taşıyorlardı da bir anda yükleri omuzlarından alınmıştı. Artık namazları daha lezzetli idi, kalplerinde tezatlığın vermiş olduğu sıkıntı da kaybolmuştu.      Aradan yıllar geçti, birkaç sefer birbirlerinin adreslerine kitap göndermeleri haricinde hiç görüşmemişlerdi. Gönderdikleri kitaplar ya İslam da evlilik üzerine ya da fıkhi meseleleri ele alan İslam üzerine kitaplardı.    Yusuf’un Okulu bitmiş mesleğini eline almıştı. Üniversite yılları tahmininden çok daha verimli geçmiş okuyabildiğince çok kitap okumuş ve en önemlisi de İslam yolunda yürüyen bir genç olmuştu. Hayatında ki acı tatlı tüm tecrübeler yeni yetişen gençlere rehber oluyordu, girdiği her ortamda kendini ortaya koyarak gençleri öğütlüyordu. Bir askerliği kalmıştı onu da yaptımı evlilik için bir engel kalmıyordu. Onca sene geçmesine rağmen gönlünde Ayşe’ye karşı duyduğu muhabbet hiç azalmamıştı, içten içe Rabbinden hep onu diliyordu.    Bu zaman içinde Ayşe ilahiyat son sınıfa gelmiş ve hafızlık derslerini tamamlamak üzereydi. Ayşe Allah vergisi sesi çok güzel bir hanımdı, öncesinde şarkıcılık hayalleri kurduğu bu sesini şimdi Kur’an tilavetinde kullanıyordu. İnsan nasılda değişebiliyordu, hele ki değişmek istediği yol İslam olunca Allah ona kat ve kat yardım ediyordu. Arada bir lise yılları geliyordu aklına, namaz kılmayı bile doğru düzgün bilmezdi o zamanlar. Şimdiler de ise hatimle namazlar kılıyordu. Zaman çabuk geçiyordu, okulun bitmesine az bir zaman kalmıştı, içi titredi birden Yusuf’u hatırladı. Gözleri doldu aniden günahlarından utandı birden. Ve oda Yusuf’u istedi Rabbinden, el açıp “gönlümdekini bana hayırlı kıl” dedi…    Kul hata yapardı elbet. Hazreti Adem de şeytana uymuştu, Rabbi olmasa Hz. Yusuf’ da uyacaktı.(And olsun ki, kadın ona meyletti. Eğer Rabbinin işaret ve ikazını (burhânını) görmeseydi, o da kadına meyletmişti.(Yusuf 23-24)) Şeytan da zamanında nefsine uyup kibrine yenilmiş ve boyun eğmemişti Rabbinin emrine. Mümin ile şeytan arasında ki farkta tövbeydi zaten. “Günah işleyenlerin en hayırlıları tövbe edenlerdir” buyurmuştu Resulullah. İnsan hata ederdi elbet ama tövbe etmesini ve tövbesinin gereğini yapmasını da bilmeliydi. Allah(cc) bu gençlerin tövbesini kabul etti mi bilinmez ama onları birbirine nasip etti. Ayşe istediği gibi bir kurs açmış ve birkaç arkadaşıyla birlikte çocuklara dinlerini öğretmekteydi. Yusuf ise toplumda cihada girişmiş, dört bir yana İslam’ı anlatmak için mücadele veren bir mücahit olmuştu. Nice günahkâr insanlardan ne mücahitler-mücahideler çıkmıştı. Allah indinde hak din İslam’dı ve onların tek meselesi bunu insanlığa anlatmaktı… Muammer ŞEN
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.