Okuduğum bir önceki Rita kitabına göre çok daha olumlu hissettiren bir kitaptı önce onu söyleyeyim. [Onun incelemesini de yapmıştım(Siyah Kadife)] Stephan tarihi kurgularda görebildiğimiz iki erkek tipinden biri. Soğuk ve kaba olanlar; çapkın, kalp kırıcı ve alaycı olanlar. Hah, işte Stephan da tam olarak ikinci gruba aitti. Ben bu grubu daha çok tercih ediyorum ama daha çok kalp kırıyor bu grup aslında. Ama kalp kırıklıkları iyidir, neye değer verip vermememiz gerektiğini öğretir bize.
Rita bunu o kadar güzel başarıyor ki. Kitapta kendi kalbinizin kırılacağı cümleler duyabiliyorsunuz ve azıcık bile olsa empati yaptığınızda etkilenmemek imkansız hale geliyor. Bence bir kitabı güzel yapan şey direkt olarak sizi etkilemesidir. Kalbin Ateşi de tam da öyle bir romandı. Kalbim kırıldı, incindim, aynı zamanda sinirlendim de. Sevdiğimden bahsetmiyorum bile. Çünkü kurgusu gerçekten güzeldi, kız kardeşinin intikamı için Davina'nın harekete geçmesiyle başlıyor kitap. Ilk önce (tanıtımı okumadan direkt kitaba dalmıştım) Thomas'ı baş karakter sanarak birkaç sayfayı yüz buruşturarak okumuştum açıkçası. Bana hiç doğru gelmemişti ama anlaşılan Rita'ya da gelmemiş. Ne kadar sevinsem az
Kitapta beğendiğim ve değinmek istediğim bir nokta daha vardı, Thomas ve Alina. Karşılaşmamaları için dua ederek okudum kitabı. Çünkü ne Alina'nın hakaret yemesine tahammülüm ne de Thomas'ın kalbinin kırılmasına dayanacak gücüm vardı. Rita sanıyorum ki bir ilki başararak böyle bir klişeden uzak durdu ve iyi ki de durdu. Artık yazar olarak bir tık daha üstlerde gözümde.
Kalbin Ateşi
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.