Yazardı, Tanıştığımdı...
Türk öykücülüğünün peşindeki okumalarıma devam ediyorum. Faruk Duman adını sıkça duyduğum ve okumayı düşündüğüm bir yazardı. Günümüz öyküsü arayışında mutlaka tanışacaktık. 
Murat Sezgin ‘in etkinliğini görünce (#54836513) daha fazla bekletmek istemedim.
İlk okumaya başladığımda çarpıcı tespitleri, kısa ve derin cümlelerini görünce iyi bir yazara rastladığımı ve daha sık okumam gerektiğini düşündüm. Öykülerinde sıkça rastladığımız çocukluk anıları, doğa vurgusu ile birinci anlatıcının tercih edilmiş olması dikkatimi çekti. Durum ağırlıklı öykülerinde kullanmış olduğu söz ve susmak vurgularını ayrıca beğendim. Ve bu kısımları daha dikkatle okudum. Ne var ki, daha sonra biçem arayışı ön plana çıkmaya başladı. Di’li geçmiş zaman kullanımı arttıkça, Örneğin;
- ormandı sözgelimi,
- gece vaktiydi,
- anamdı anlatmıştı,
- ansızın kestiği idi sık sık,
- onları gördüğümdü,
- tatlı bir uyuşuklukla geçirdiğimdi…
Bu anlatım tarzında ısrar edildikçe rahatsız olmaya başladım. Alışmak çok kolay değil, riskli de zaten. Öykü olsun, roman olsun farklı biçem arayışlarına girmek, anlaşılmamayı göze almak demek. Özgün olmak, yeni bir anlatım tekniğini okuyucuya benimsetmek, göz aşinalığı sağlamak ve böylece kendi okurunu geliştirmek demektir. Bu alışma süresine ise bazen ömür bile yetmeyebilir. Bugün çok beğenerek okuduğumuz birçok yazar anlaşılamadı. Kitapları bile basılmadı sağlıklarında. Yazarımız bunları biliyor olmalı. Ama biçem arayışında devam ediyor ısrarla.
TDK “Sanatçının görüş, duyuş, anlayış ve anlatıştaki özelliği veya bir türün, bir çağın kendine özgü anlatış biçimi, biçem, tarz, stil,” olarak açıklamış üslubu. Belki buna cesareti de ekleseymiş, daha iyi olurmuş. Anlaşılmamayı göze almayı, yeni bir tarz geliştireceğim diye silinip gitme ihtimalini de anmalıydı belki de.
Yazar sadece zaman kavramıyla yetinmiyor oysa. Tam di’li geçmiş zamana alışacaksınız bu sefer sıfatlarla, zamirlerle oynuyor, yerli yersiz, üstüne üstüne gidiyor. Örnek vermem gerekirse;
- eski o evin içinde,
- uzamış o gölgesini,
- ağır o halısını
- kışlık o atletin de,
- esmer o çizgilerini,
- esmer bu yüzle,
Eğer okur olarak, yazar kadar sabrınız ve cesaretiniz var ve hala okumayı bırakmadıysanız yazarın stiline alışmaya başladınız demektir. Sıfat ve zamirlerin değişik şekillerde kullanılma denemesine alıştıktan sonra ise sevimli gelmeye başladı hatta. Alıştıkça her defasında gülümsetti. Ve severek okumaya devam ettim. 
Ağrı Dağı Efsanesi ‘ndeki Yaşar Kemal anlatımını hatırlattı bana. Abidin Dino resimleriyle beslenmiş o şiirsel anlatıma benzettim.
Bunun dışında söz ve susmak vurgularını çok beğendiğimi söylemiştim. En beğendiğim kısmı buraya not düşeyim: “Yine de, hayat nedir ki başka. Sözlerin sarf edilmesinden, durup dururken. Sonra bu sözlerin anlamlandırılmaya çalışılmasından.” (s.29)
Yazarımıza kısaca dönecek olursak, neden ısrarla devam ettiğimi ve bırakmadığımı anlatmak isterim. Faruk Duman, 2000 Sait Faik Hikaye Armağanı, 2004 Haldun Taner Öykü Ödülü, 20011 Deneme Ödülü ve yine 2011 Yunus Nadi Roman Ödülü almış bir yazar. Yani edebiyatın değişik alanlarında yetkinliğini ispat etmiş bir yazar var karşımızda. Biçem üzerinde değişik denemeler yapabilecek kadar da özgüven sahibi. Daha önce söylemiş olduğumuz gibi alışılmışın dışına çıkmak sizi öncü yapabileceği gibi edebiyatın dışına da atabilir. Benim de en çok dikkatimi çeken özelliği, bu konudaki cesareti oldu.
Burada alıntı ve incelemelerimi takip eden arkadaşlarım 
Necip Tosun ‘ u yakından takip ettiğimi ve sık sık paylaşımlar yaptığımı bilirler. Necip Tosun’un 
Edebiyat Atlası eserinde dilin farklı kullanımı ile ilgili şu ifadelerini paylaşmak isterim.
“Dil herkese sadece kendi olanaklarını sunar. Yazar bunu hem gerçek anlamıyla, temsil gücüyle kullanmak hem de ondan yeni bir güzellik, biçim yaratmak durumundadır. Yazar, dili o haliyle alır, farklı bir yapı inşa eder. Artık gündelik konuşmadaki anlamından bir başka şeye dönüşmüş, bir bildirim aracı olmaktan çıkmış, yazının diline çevrilmiştir.”
Faruk Duman’la ilk tanışmış olduğum 
Günümüz Öyküsü eserinde ise; Necip Tosun, yazarımız hakkında şu ifadeleri kullanır:
“Dilsel arayışları, çok anlamlı okumaya yatkın anlatımı ve içe işleyen psikolojik derinlikli yaklaşımlarıyla Faruk Duman’ın sağlam bir öykü evreni oluşturduğuna kuşku yok. Ne var ki tematik anlamda bir tekrar sorunu yaşayabilir,”
Bundan sonraki yazı serüveninde ne tür denemeler yapacağını ve tekrar sorunu yaşayıp yaşamayacağını bilmiyoruz. Ama ben Faruk Duman’ı daha yakından izlemeye devam edeceğim.
Keyifli okumalar dilerim)
··
845 views
Güzel bir inceleme ve eleştiri olmuş, ellerinize sağlık:) 3-4 sene önce yazarin bu kadar ödül aldığını görüp ben de 
Köpekler İçin Gece Müziği ni okumustum ve cok sevdim.Sonra 
İncir Tarihi ni de okudum ama anlatımını çok yorucu bulmuştum. Bunun sebeplerini de siz cok iyi aciklamişsınız. Belki yeniden okumaya başlamalıyım,bu inceleme biraz da hatırlatıcı oldu benim için.
Siz farklı kitaplarını okuduğunuz için daha hakimsiniz. Benim yazarın üslubuyla tanışma kitabı oldu. Değerli katkınız için teşekkür ederim.
Keyifli okumalar :))
Çok emek istiyor. Çok burada gerçek anlamda /mübalağasız kullanılmıştır.
Bir öyküsünü en az iki kere okumanız gerekir. Hem de üstüste yapılan iki okuma. Bu okuma sayısı asgari. Bazı öykülerini 3, 4 hatta 5 kere üst üste okumanız gerekebilir. Geçen gün 10 sayfalık bir öyküsüyle 1,5 saatten fazla uğraştığımı hatırlıyorum. Tabi bu durum belirli süre sonra insanı darlamaya başlamıyor değil. Kitabın sayfalarını yırtıp atası geliyor insanın. Ve sonra öyküyü çözmenin huzuru.
Bu arada Necip Tosun okumanıza, görüşlerine değer vermenize sevindim. Çok kıymetlidir. Edebiyatı, ne dediğini bilir. Edebiyata adanmış bir ömür. Değerini bilen okurların olduğunu görmek çok güzel.
Elinize sağlık. Keyifli okumalar dilerim. Sevgilerimle.
Güzel yorumunuz ve katkınız için teşekkür ediyorum. Okudukça daha çok alışacağımı düşünüyorum ben de. Farklı gelse de yazarın üslubunu sevdiğimi ve derinliğini takdir ettiğimi söyleyebilirim.
Necip Tosun'un ortak noktamız olduğuna sevindim. Ben onun eserlerini başucu kitabı olarak kullanıyor ve görüşlerine çok önem veriyorum. Oradan yaptığım alıntı ve iletiler profilimde duruyor :)
Teşekkürlerimle, keyifli okumalar :))
Güzel incelemeniz için teşekkür ederim. Çok güzel noktalara değinmişsiniz. Bir iki gün önce ödüllerine Cevdet Kudret ödülü de eklendi. Dilini çok beğeniyorum ben. Çok kendine has. Tema olarak ben de tedirgin oluyorum nereye kadar böyle devam eder diye.
Alışırken zorlandım ben de, sonra geçti :))
Etkinlik için teşekkür ederim, Faruk Duman okumalarına fırsat buldukça devam edeceğim...
1 next answer
Resul Hocam elinize sağlık, ben de yakın bir zamanda okudum Faruk Duman'ı Cem Hoca sayesinde, o çok sever çok da tavsiye ederdi, fazlasıyla düşüncelerine güvendiğim için alıp okumuştum. Okurken sizin düşüncelerinize paralel düşüncelerde seyretmiştim zira oldukça farklı bir dili vardı ama sonra belirttiğiniz gibi alisiverdim, kitap bitti üzüldüm sonra dedim ki umarım diğer kitaplarında da aynı hazzı duyarım ve bir çok kitabını aldım, ara ara Faruk Duman okumalarima devam edeceğim. Tekrardan elinize sağlık diyorum.
Teşekkür ederim Anıl Hocam, ben de okurken aynı gel-git leri yaşadım. İlk önce yazarın kuvvetli yönünü gördüm, sonra rahatsız oldum. Alıştıktan sonra da sevdim, bitmese istedim. Ben de fırsat buldukça Faruk Duman'a dönüşler yapıp diğer kitaplarını okuyacağım.
Size de keyifli okumalar dilerim :)
Elinize sağlık Resul hocam, iyi ki de yönlendirmişsiniz beni:) Faruk Duman'la ilgili birşeyler arayanlar için fikir verici, kaynak niteliğinde çok faydalı bir inceleme olmuş... Ben Köpekler için Gece Müziği eserinde bu tarz dil oyunlarını pek hatırlamıyorum. Gerçi konuya ve atmosfere çok odaklanmıştım, o yüzden kaçırmış da olabilirim... Zaten o kitapta kurduğu dünya çok ilgili çekmişti. Bir sonraki seçim için öykülerden ziyade yine böyle kısa bir roman benim için daha tercih edilir olacaktır... Çok teşekkürler... Keyifli okumalar...
Bu kitabında ben konu ve kurgudan daha çok biçem ve anlatım dilinin daha ön planda olduğunu düşündüm Necip hocam. Sizin bahsettiğiniz kitabında diğer yöntemi tercih etmiş olabilir, henüz okumadım onu. Bildiğiniz üzere edebi eserlerde ne anlatıldığı ve nasıl anlatıldığı olmak üzere iki farklı tercihten bahsedilebilir. Yol ve menzil gibi de diyebiliriz buna. Ne anlatıldığı kısmı kurgu ile ilgili olduğu için edebi birikimi olan birçok yazarın fazla zorlanmadığı bir nokta. Oysa dil ve biçem arayışına girmek anlaşılmama riskini göze almak demek. Bunun en belirgin örneğini Oğuz Atay'la verebiliriz. Yerli edebiyatımızın en iyi örneklerini bıraktı bize, fakat o dönem anlaşılamadı. Elbette Faruk Duman'ı Oğuz Atay 'la karşılaştırmak için söylemiyorum bunu. Yazarı daha iyi anlamak için takip ediyorum elimden geldiğince.
Katkınız ve değerli yorumunuz için teşekkürlerimle...
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.