Kendi günlük yaşamlarımız da, kolektif cinneti nasıl savunduğumuzu gösteren basit örneklerle dolu. Hızlı, daha hızlı arabalar imal etmek ve satın almak için milyarlar harcarken, bir yandan da hız limitini denetlemeye ve azaltmaya çalışıyoruz. Yeryüzünde yaşayabileceğimiz bir sürü yer olduğu halde o kadar sıkışıp kaldık ki, ne zaman yürüyüp ne zaman duracağımızı gösteren ışıklara muhtacız. New York'ta otopark sorunu yüzünden birbirini öldürenler bile var. Bu kolektif cinneti öylesine benimsemişiz ki, onun mantığı bir zekâ ölçütü bile sayılıyor. Bu yüzden, dünyadaki en yaygın zekâ testinde şu soruyla karşılaşıyoruz: “Neden kent içindeki arazi, kırsal araziden daha pahalıdır?” Bu çılgın kolektif dü- zenin rasyonalizasyonu, zekânın bir belirtisi sayılıyor artık.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.