Öncelikle geçmişte bu kitap hakkında yaşadığım bir şaşkınlıktan bahsetmek istiyorum. Ermiş kitabını okumadan önce bu kitabın Müslüman bir yazara ait olduğunu düşünüyordum. Halil Cibran’ın Hristiyan olduğunu öğrendiğimde çok şaşırmıştım. Halil Cibran; 1883-1931 yılları arasında yaşamış,Lübnan asıllı Amerikalı felsefe ve roman yazarıdır. Aynı zamanda şair ve ressamdır.Cibran sade ve basit bir dille oldukça geniş anlamları olan cümleleri kurmak noktasında dünya üzerinde yaşamış sayılı edebiyatçılar arasındadır. Ermiş kitabı 1923 yılında yayınlanmıştır. Toplam 124 sayfadan oluşmasına rağmen bir solukta okunacak kitaplardan değildir. Konu olarak; El Mustafa isimli bir bilge kişi olan Ermiş'in on iki yıl kaldığı Orphalese şehrinden ayrılırken, kendisini bırakmak istemeyen yöre halkı ile arasında geçen; hayata, insan ilişkilerine, hukuk kurallarına, insani erdemlere, acı ve mutluluğa dair söyleşilere yer verir. Kitap içerisinde gizlenmiş öyle vurucu cümlelere denk gelirsiniz ki orada takılıp düşünmekten kendinizi alıkoyamazsınız. Bu cümlelere örnek vermek gerekirse; ‘’Sevinciniz, maskesini çıkarmış kederlerinizdir.’’ (s16) “Sevdiğiniz zaman “Tanrı yüreğimde” değil, “Tanrı’nın yüreğindeyim” deyin.’’(S7) “Ne görmek istediğiniz imgedir ne de duymak istediğiniz şarkı. Gözlerinizi kapatsanız da gördüğünüz imge, kulaklarınızı tıkasanız da duyduğunuz şarkıdır güzellik.“ (s41) Yukarıda üç örnekle belirttiğim cümlelerin kitapta bir çok farklı çeşidine rastlamak mümkün, hatta diyebilirim ki kitabın içeriğinin önemli bir bölümünde yer alan bir çok cümle alıntı olarak paylaşılacak kadar değerli. Sonuç olarak, insanı yormayan sadelik ve derinliği bir araya getirmeyi başarmış, okunmaya değer bir eser olarak yorumluyorum.