Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Farkındalık!
📖 Özel Çocuk annelerinin size, bize hepimize bir mesajı var. 📖 Metni kopyalayıp profilinizde paylaşarak daha fazla insana ulaşabilir ve farkındalığın artmasına yardımcı olabilirsiniz ❤️❤️ Arkadaşlarımız, Ailemiz, Akrabalarımız, Yolda Karşılaştığımız Yabancı, Aşağıda örneklediğimiz durumları engelli çocuğumuzun teşhisiyle beraber pek çok kez yaşadık ve çoğunluğun bizi anlamadığını düşündüğümüz için bizi kıran, zaman zaman üzen bu cümle ve davranışları derledik. Anlayışınıza, samimiyetinize sığınıyor, sürç-i lisan olduysa af diliyor ve empati dolu nice karşılaşmalar diliyoruz... LÜTFEN 1. Çocuğumuzun "değişik" dış görünüşünü ya da norm dışı davranışlarını bakışlarınızı dikerek, onu baştan aşağı süzerek anlamaya çalışmayın: => Bu davranışla o kadar sık karşılaşıyoruz ki, bir bilseniz. Kimimiz bundan dolayı senelerce çocuğuyla dışarı bile çıkmıyor. Nasıl ki yolda gördüğümüz herhangi birine dik dik bakmak ayıpsa, lütfen aynı görgü kuralının engelli çocuklar için de geçerli olduğunu hatırlayın ve kişisel alanımıza saygı duyun. 2. Çocuğumuzun engelini indirgemeyin: "Benim çocuğumun da bağırsaklarında filanca problem var...", "Zeynep de 2 yaşına kadar tek kelime konuşmadı, bak şimdi şakıyor", "Herkesin bir derdi var iste!" => Çocuklarınızda, yakınlarınızda veya sizde olan bize göre rölatif baş edilebilir sağlık sorunlarını sayısız terapi ve tedavilerle kısmi iyileşmeler sağladığımız çocuğumuzun engeliyle lütfen bir tutmayın. 3. Bizi kadercilikle teselli etmeyin, seçilmiş anneler olduğumuzu söylemeyin: "Allah’ın takdiri", "Bu size Allah’ın bir sınavı", “Cennetliksin”, “Ben olsam yapamazdım”, “ Allah dağına göre kar verir” => Biz güçlü olduğumuz için çocuğumuz engelli olmadı, çocuğumuz engelli olduğu için biz güçlü olmak zorunda kaldık ve emin olun yerimizde kim olsa aynı gücü kendinde bulacak veya bulmak zorunda kalacaktı. Bu bir tercih değil, seçilmişlik hiç değil. 4. Çocuklarınızı bizim yanımızda fütursuzca ve abartili bir sekilde övmeyin: "Ay Ali de bisiklete binmeyi 1 günde öğrendi", "Ayşe de 3 dilde 10a kadar sayıyor teyzesi" => Çocuklarınız adına çok mutluyuz ama biz çocuğumuz bir kez "Anne" diyebilsin, bir adım atabilsin diye yıllarca ve sabırla bekliyoruz, ve hepimiz bunu yaşayabilecek kadar bile şanslı değiliz. 5. Durumu daha "kötü" olan çocuklar üzerinden şükran duymamızı beklemeyin: "Şükret hiç yürüyemeyebilirdi, konuşamayabilirdi", "Ay daha ne zor durumda olan çocuklar var" => Biz her türlü engelli çocuğun hayatına doktorda, rehabilitasyonda, hastanede defalarca ve yakından şahit oluyoruz ve biz o çocuklar için ve o çocukların aileleriyle birlikte kahroluyoruz. Daha elverişli bir durumda olmamızdan dolayı şükran duymamız mümkün değil. 6. Engelli çocuğumuzla beraber çocuğunuzla ayni ortamdayken gerilmeyin, korkmayın => Sosyal açıdan hâlihazırda sınırlı yaşadığımız hayatta, başka insanların çocuğumuzdan korkması, çekinmesi bizim kendi kabuğumuza daha çok çekilmemize yol açıyor. Yaşadığınız bu endişe ve gerilimin sebebi nasıl davranacağınızı bilmiyor olmak olabilir. Bu durumda lütfen bizimle açıkça iletişime geçin, sorularınızı sorun. 7. Kulaktan dolma alternatif tedavi yöntemlerini önermeyin: "Falanca bilmem ne otunu kullanmış, çok etkili olmuş", "X'i denedin mi, Y de bilmem nede çok faydalıymış" => İnanın bize çocuğumuzun hastalığı konusunda en uzman kişileriz, kulaktan dolma önerdiğiniz tedavi ne ise ya denenmiştir, ya da zaten işe yaramayacaktır. Bütün bunların yerine LÜTFEN, · Bize içtenlikle nasıl olduğumuzu sorun, yanımızda olduğunuzu hissettirin, · Mümkünse yardım teklif edin, ufacık bir şey için bile olsa. Örneğin, kuyrukta tanınan küçük bir öncelik bile hayatımızı hayli kolaylaştıracaktır, · Engelli çocuğumuzu selamlayın, yetileri dahilinde iletişime geçmeye çalışın. Kısacası bir birey olarak saygı duyun, yok saymayın, · Ve en önemlisi bütün bunları çocuklarınıza öğretin... Hepsi bu. Bütün bu yaşanılanların perde arkasında ise bizim hiçbir anneden farkımız yok: Çocuklarımıza koşulsuz sevgi ile bağlı, emektar ve özveriliyiz. İyilikleri için dünyanın bir ucuna gidiyor, onlarla büyüyor, çeşitleniyor ve törpüleniyoruz. Onların yaşamımıza kattığı anlam ve bize kazandırdıkları için; her şeyin ötesinde sadece bizim çocuklarımız oldukları için sonsuz minnet duyuyoruz. Bizi dinlediğiniz için çok çok teşekkür ederiz. "Göçmen Anneler ve Özel Çocukları üyelerinin destekleriyle Muge Fuchsenberger & Yeliz Göcmez"
··
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.