işimize gelince sevdiğimiz
gelmeyince sövdüğümüz
coplayıp, dövdüğümüz
bazen kölemiz
bazen de gölgemiz olarak gördüğümüz
evde, ofiste...bağda, bahçede
sokakta, tarlada, fabrikada
rgat gibi çalıştırıp...iliklerine kadar sömürdüğümüz
kadınlar;
ana(larımız!), yavuklu(larımız!)
eş(lerimiz!), dost(larımız!)
kiz(larımız!), kardes(lerimiz!)
(sevgililerimiz!)...can yoldaş(larımız!)
bizim için deli divane
etrafımda pervane olsun istediğimiz
soğuk camlara yapışıp
Sıcak hayallerle soluksuz izlediğimiz
her an her santimetresini
kâh servet...kâh şehvet olarak düşlediğimiz
bir mal etiketler gibi
metresler, cariyeler, fahişeler olarak fişlediğimiz
sonra da
namus elden gitti diye...işlediğimiz
gömüp taşladığımız
kadinlar;
ana(larımız!), yavuklu(larımız!)
es(lerimiz!), dost(larımız!)
kızlarımız!), kardes(lerimiz!)
sevgili(lerimiz!)
can yoldaş(lanmız!)
üzüm salkımı gibi...erkek evlat doğurtup
kirli savaşlarda oğullarını öldürdüğümüz
bedenini, kimliğini, sağlığını elinden alıp
umutlarini, düşlerini söndürdüğümüz
bir yandan kadın hakları deyip
öte yandan...taciz, tecavüz ve zulümlerle
yaşayan ölülere döndürdüğümüz...kadınlar
uğruna dağlar delip, çöller aştığımız
özgürleştirme yerine evcilleştirmeye çalıştığımız
her türlü şiddet ve ayrımcılığı yapip
bir küsüp bir barıştığımız
ağlamasına, gülmesine
konuşmasına, susmasına, üzülmesine, sevinmesine
yatmasına, kalkmasina karıştığımız
kadınlar;
anallarımız!), yavuklu(larımız!)
eşlerimiz!), dostlarımız!)
kızlarımız!), kardeş(lerimiz!)
sevgililerimiz!)...can yoldaş(larımız!)
bir yıldız sönse
bir bebek için çekse
bir garip boynunu bükse
bir kuşun yuvası bozulsa
bir gülün yaprağı dolu vursa
bir karıncanin narin ayağı kırılsa
ateş olup alev alev yanan
yüreklerini oluk oluk sizi kaplayan
analarımız, yavuklularımiz
eşlerimiz, dostlarımız
kızlarımız, kardeşlerimiz
sevgililerimiz...can yoldaşlarımız
kadınlar...kadınlarımız
şayet varsa, kadınlar gününüz kutlu olsun...!!!!
/aynaya bakan bebekler misali
gerçeği hayal...hayali gerçek sanıp
önce...dünya biziz dedik
sonra güneşinizi istedik
ama halâ gözlerimde...salkim saçak umut ışığı var
çünkü dünya büyüklerin değil
bebeklerinmiş...bilemedik.../
affedin bizi...kadınlar...kadınlarımız...
bilin ki...!
//...yalanda sevgi yeşermez
her ağlayış ıslak değildir
avı için ağlayan timsahın gözyaşları içilmez... //