İncelemeye başlamadan önce, kitap ile alakalı iki önceliğimi belirtmekte fayda var. İlk olarak Zülfü Livaneli hem yazar hem sanatçı kişiliği ile çok sevdiğim, saygı duyduğum bir karakter. İkinci olarak bir kitabı okumaya karar verip, defalarca ertelerseniz, o ertelediğiniz sürede kitap gözünüzde çok büyüyor beklentiniz arşa çıkıyor, ve o kitap arşta değilse ki genelde olmuyor, kitabı okurken ince bir rahatsızlık oluyor.bunu daha önce tecrübe etmiştim, bunda da yaşadım. Kitap ile alakalı incelemeye gelince, olumlu ve olumsuz yönleri olarak iki şekilde ele almak daha iyi olacak sanırım. İyiden başlayayım ki ortam yumuşasın. Kitap akıcı, buna sebep olan da dili zaten, basit ve akıcı bir dille yazılmış. Az kişinin bildiği Struma Gemisi'ni bizlere tekrar hatırlatmış, o günlere geri döndürmüştür. Çok fazla bilinmeyen, değinilmeyen konulara değinmiş, bunları akıcı bir dille aktarmış. Konusu itibariyle iyi bir roman denilebilir. Tekrar dili konusuna değinmek gerekirse akıcı olduğu kadar basit bir dil kullanılmış, edebi olarak çok da bir şey katmıyor sanki. Ortada bir olay var bunu aktarmak, bir hikaye içine katmak istemiş ama özellikle ana karakter üzerinde çok fazla durulmamış gibi, edebi yönden beklenti altındaydı, bir erkeğin kadın karakter yazması ve konuşturması ne kadar zor olabilir tahmin edebiliyorum ancak, karakterdeki basitlik, tekrarlar kitaba olumsuz bir hava katmış. Kullanılan ifadeler, tarz son derece basit. o kadar etkileyici bir konusu olmasaydı sanırım 50 sayfadan fazlasını okumayı vakit kaybı olarak görürdüm. Ve tabi kitaptaki bazı ön yargıların, iğnelemelerin çoğu gereksiz ve saç baş yoldurtan cinsten.Edebi yöndeki eksiklik belki de Livaneli yazar olmayan, daha önce hiç kitap yazmamış bir kadının ağzından yazarak bir akıl oyunu yaratmıştır bizlere, bilemem.

SerenadZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2020137,8bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Cengiz