Bir beladır sarmış dünyayı:
Ne günahlar işlenmiş ki Tanrı kızmış,
Salmış yeryüzüne vebayı.
Adı batasıca, bir geldi mi
Geldiği gün doldurur cehennemi.
Hayvanlar başlamış bir bir tutulmaya.
Her tutulan olmuyormuş ama, Kötüymüş hepsinin hali. Ölüm dayanmaya görsün kapıya, Kim çıkar karın doyurmaya? Tadı kalmamış etin kemiğin: Ne kurt kuzu arıyormuş artık Ne tilki tavuk.
Kumrular bile sevişmez olmuş, düşünün!
Aşk olmayınca da dünyayı neylersin?
Aslan toplamış milleti, -Dostlarım, demiş;
Bu veba, Tann'nın bir cezası bizlere:
Kimin günahı çoksa kurban edilmeli;
Tanrı öfkesi yatışmaz başka türlü.
Tarih boyunca hep böyle olmuş:
Bir can feda etmiş kendini
Bir can kurtulmuş.
Gelin, sorguya çekelim kendimizi;
Yalan dolan yok;
Hatır gönül sayma yok;
Ne mal olduğumuzu koyalım ortaya.
En suçlu benim belki de, olur ya!
Şu pis boğazım yüzünden
Az mı koyun yedim ben?
Ne günahı vardı biçarelerin?
Hadi koyun yenir diyelim, çoban yenir mi, çoban?
Ben yedim.
Alın canımı, feda olsun, olsun ama, Herkes de söylesin bakalım ne yaptıysa. En suçlumuz ölmeli ki Hak yerini bulsun.
- Sultanım, demiş tilki; Bu kadar iyilik de olmaz ki,
Yakışır mı size böylesine yumuşamak. Yok yere kendinizi kötülemek? Sizin koyun yemeniz mi günah? Fesuphanallah!
İyilik etmişsiniz, şeref vermişsiniz
O aşağılık, o sünepe, o budala yaratıklara!
Çobana gelince:
Haddini bildirmişsiniz gereğince. Hayvan gütme de ne oluyor yani? Bizden üstün mü sanıyor kendini? Tilki bunları der demez Dalkavuklar alkışa boğmuş ortalığı. Gayrı hoş görünmüş herkese Kaplanın kaplanlığı, ayının ayılığı. Şirretlere gün doğmuş; En azgın köpeğin bile Bir evliya olmadığı kalmış. Sonunda eşek söz almış:
- Bir gün, demiş hiç unutmam, Papazların çayırından geçiyordum. İn cin yok, acıkmışım;
Otlar öyle taze, öyle yeşil... At bir dil, dedi şeytan.
Hakkım yoktu, biliyorum, ama gel de dayan: Bir dil attım...
Sen misin bunu söyleyen, yüklenmişler eşeğe. Bir kurt, sözde okuryazar, çıkmış kürsüye:
- İşte, demiş, içimizdeki şeytan! Üstümüze lanet yağdıran budur,
Bu uyuz, bu baldırı çıplak, bu mendebur...
Kurt coşmuş, kanıt manıt ne gerekse bulmuş,
Eşeğin bir lokma suçu sehpalık olmuş.
El âlemin otunu yemek ha?
Yalnız ölüm temizlermiş bu cinayeti...
Ve eşek boylamış cenneti.
Sarayda akla kara
Böyle çıkar ortaya: Zorlu ne yapsa eyvallah, Yoksul ağzını açsa günah!
Sayfa 245
··
21 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.